s. Wiktoria: Dar potomstwa

Prawie sześć lat temu po raz pierwszy zaczęłam modlitwę nowenną pompejańską. Z lekkim niedowierzaniem modliłam się, prosząc o dar potomstwa dla moich przyjaciół – Eweliny i Tomka.

Z medycznego punktu widzenia było to niemożliwe. Kiedy tylko zakończyłam nowennę, dowiedziałam się, że moja koleżanka Ewelina jest w stanie błogosławionym. Urodziła zdrową córkę o imieniu Łucja, która od najmłodszych lat mówi, że rozmawia z Maryją. Dla mnie osobiście było i jest to coś niezwykłego. Niestety nie do końca byłam przekonana, że to za sprawą nowenny, więc ciągle modliłam się z jakąś nutką niepewności i pewnego dystansu co do skuteczności tej modlitwy. Ponad rok temu podjęłam się po raz kolejny nowenny w intencji Eweliny i Tomka o dar potomstwa. Lekarze wyraźnie mówili, że jedno dziecko wystarczy, bo to był cud, że się narodziło. Oni pragnęli kolejnego, na co po raz kolejny nikt nie dawał im szansy. Modliłam się w tej intencji nowenną pompejańską, a kiedy zaczęłam część dziękczynną, Ewelina miała potwierdzenie od lekarza, że spodziewa sie kolejnego dziecka. Dziś oboje rodzice cieszą się narodzinami Ksawerego. Matka Boża nie tylko sprawiła cud narodzin dwójki dzieci, ale za sprawą tej nowenny przymnożyła mi wiary i odnowiła moją osobistą więź z Bogiem.