Ania: Uzdrowienie

Jakiś czas temu zakończyłam odmawianie mojej pierwszej w życiu nowenny pompejańskiej. Kiedy zaczynałam ją odmawiać, prosiłam „o dobrego męża” dla siebie. Mniej więcej w połowie nowenny, dowiedziałam się jednak o poważnym wypadku, który spotkał chłopaka mojej znajomej (a właściwie znajomej mojej siostry). Był w śpiączce i jego życie było zagrożone. Kiedy to usłyszałam, poczułam, że może powinnam zmienić swoją intencję i prosić o jego uzdrowienie. Biłam się trochę z myślami, bo jednak żal mi było tych wszystkich dni, kiedy się modliłam i była to dla mnie ważna intencja. Ale kiedy następnego dnia znów usłyszałam, że jego stan jest krytyczny, stwierdziłam, że jeśli stałoby się najgorsze, to nie wybaczyłabym sobie własnego egoizmu.

Tak więc, w modlitwie poprosiłam o zmianę intencji i modliłam się już od tej pory za jego uzdrowienie oraz aby to doświadczenie zbliżyło jego i jego dziewczynę do Boga (nie byli zbytnio wierzący z tego co wiem).

Kiedy ukończyłam nowennę, zapytałam siostrę o stan tego chłopaka. Powiedziała, że jest on całkowicie zdrowy.

Co do drugiej części nowenny (o zbliżenie ich do Boga), nie znam rezultatu i nie wiem, czy kiedykolwiek w najbliższym czasie się dowiem, bo nie mam z tymi ludźmi aż takiego kontaktu. Wszystko w rękach Boga.