Martyna: Porządki w życiu

Zakończyłam odmawiać drugą nowennę. Modliłam się w intencji łask dla mojego męża. Niezwykle trudno jest je dostrzec. To co najbardziej rzuciło mi się w oczy to to, że mąż jest spokojniejszy, bardziej opanowany i pogodny, mniej się denerwuje. Jednak zmian, które zachodzą we mnie nie da się nie zauważyć. Moje pierwsze świadectwo dotyczyło lęków, które od dłuższego czasu są obecne w moim życiu. Teraz wiem, że są one błogosławieństwem. Wreszcie zrozumiałam po co to wszystko.To dzięki nim natknęłam się na nowennę pompejańską, a dzięki modlitwie różańcowej zmienia się całe moje życie i spojrzenie na świat. Pan Bóg naprawdę jest nieskończenie miłosierny. Ze sprawą Maryi pokazał mi drogę, którą mam podążać. Zrozumiałam, że muszę posprzątać bałagan, który wkradł się w moje życie. Zaczęłam od modlitwy, następnie spowiedź. Każda z nich jest dla mnie bardzo trudna, ale daje mi spokój i ukojenie. Przychodzą dni kiedy sama się nie lubię i mam wyrzuty sumienia. Zastanawiam się jak mogłam tak obrażać Pana Jezusa swoimi grzechami. Ostatnio coraz więcej płaczę, to naprawdę boli, kiedy mamy możliwość ujrzeć swoje oblicze, które nam się nie podoba. Nieustannie przypominają mi się grzechy z przeszłości, które zepchnęłam gdzieś w kąt swojej świadomości i całkowicie o nich zapomniałam. Wiem, że jedyne wyjście to wyznać swoje zawiłości serca Panu Bogu. I tu znowu otrzymałam jasny znak. Przyśnił mi się Pan Jezus (pierwszy raz w życiu). Mówił wiele lecz nie wszystko zrozumiałam. Jednak jedno zdanie zapamiętałam doskonale „Bądź dobra i szczera w trakcie spowiedzi”. W ogóle odkąd odmawiam różaniec często śnią mi się rzeczy związane z modlitwą np.: Pismo Św., różaniec, kościół, konfesjonał i wiele innych. Poza tym bardzo wciągnęło mnie czytanie Pisma Św. Zaczęłam nawet rozważać słowa Pana Boga. Gdyby ktoś rok temu powiedział mi, że tak zbliżę się do Boga w życiu bym mu nie uwierzyła, a dziś…

Trudności życiowe są dla nas najlepszym sprawdzianem. Dopiero wtedy weryfikujemy jacy jesteśmy i dochodzimy do wniosku, że bez Pana Boga nie da się żyć. Ja jestem dopiero na samym początku drogi nawrócenia, jest mi chwilami bardzo ciężko, brak mi cierpliwości i pokory. Momentami mam wrażenie, że Pan Bóg nie słyszy mych modlitw. Jednak ze chwilę pojawia się myśl, że tak musi być. Przecież poprzez cierpienie zbliżamy się do Pana Jezusa i hartujemy swoją wiarę. Zaczynam dostrzegać, że Pan Bóg ma swój plan względem mnie i on jest najlepszy.

Kochani nie ustawajcie w modlitwie!