Beata: Dziękuję Maryjo za Twoją opiekę nad nami

W związku z tym, iż odmawiam już drugą Nowennę Pompejańską w tej samej intencji obiecałam Matce Bożej w części dziękczynnej „ile mi sił starczy, będę rozszerzać cześć Twoją o Dziewico Różańca Świętego z Pompejów…”. Myślę, że jedną z tych form szerzenia czci jest właśnie złożenie świadectwa, bo tak wielu z was tu pisze o Nowennie Pompejańskiej. Faktem jest, że jest to nowenna nie do odparcia, bo po skończeniu pierwszej w następnym dniu rozpoczęłam kolejną nowennę, gdyż miałam odczucie, że bez różańca mój dzień byłby stracony. Wcześniej też modliłam się na różańcu ale zdecydowanie mniej niż obecnie, czasem udało mi się zmówić jedną część ale w większości poprzestawałam na dziesiątku lub dwóch, gdyż modlitwa ta usypiała mnie. O nowennie pierwszy raz usłyszałam od koleżanki z pracy, która zachorowała na nowotwór i mówiła, iż modli się tą nowenną o łaskę uzdrowienia. Kolejny raz usłyszałam o nowennie od znajomego księdza. Ale też nie podjęłam się jej odmówienia. Dopiero podczas nabożeństw różańcowych w zeszłym roku, w jednej z czytanek kolejny raz usłyszałam o nowennie nie do odparcia, więc postanowiłam, że spróbuje i ja wytrwać chociaż w jednej takiej nowennie. Początki były trudne, brak mi było motywacji, pojawiały się chwile zwątpień, gdyż intencja, w której ją odmawiałam wręcz się pogarszała nie było widać żadnych zmian. Z czasem jednak zaczęły się pojawiać promyki nadziei, to dodawało mi skrzydeł aby nadal trwać w modlitwie i bardziej zaufać Maryi, gdyż ona wie jak poprowadzić tę sprawę aby przyniosła ona owoce dla wszystkich. Z dziecięcą wręcz ufnością zaczęłam kolejną nowennę w tej samej intencji, ponieważ po zakończeniu pierwszej nie mogłam się oprzeć aby odmówić kolejną. Obiecałam Matce Bożej Różańcowej, że dokąd będę mieć siły będę trwać na modlitwie. Moje spostrzeżenie jest takie, że im więcej się modlę tym więcej intencji mi się pojawia do omodlenia, na które wcześniej nie zwracałam szczególnej uwagi. Pojawia się także więcej trudności. Odmawiając tę nowennę nie za siebie i tak ja sama otrzymałam wiele łask przede wszystkim czuję wewnętrzny spokój. Chociaż zbyt kolorowo nie może być bo zły duch, nie odpuszcza łatwo, co jakiś czas kładzie nam kolejne wyzwania, które bez Bożej pomocy, pewnie uznałabym za nie do pokonania i odpuściłabym walkę o uzdrowienie dusz bliskich osób. Jednak Maryja czuwa nad nami, daje siłę do przezwyciężania trudności i umacnia w trwaniu na modlitwie. Matka Boża nie opuszcza swoich dzieci, które z ufnością się do Niej zwrócą, dlatego trwam w wierze, wierze która czyni cuda. Dziękuję Maryjo za Twoją opiekę nad nami. Królowo Różańca Świętego, módl się za nami.