Hania: Powrót męża

Chwała Panu! Pragnę zaświadczyć o cudzie, który dokonał się w moim małżeństwie za wstawiennictwem Maryi, Królowej Różańca Świętego. W sierpniu była 14 rocznica naszego ślubu. Nie świętowaliśmy jej radośnie, bowiem mój mąż od początku wakacji był zauroczony inną kobietą.

Początkowo nie wiedziałam, co się dzieje. Zamknął się na mnie. Nie chciał ze mną rozmawiać, być, spać. Podejrzewałam, że ktoś może być w jego życiu, ale on się wypierał. Pod koniec sierpnia, na rekolekcjach, które dane było nam przeżywać, dowiedziałam się bolesnej prawdy. Mój mąż był zakochany w innej kobiecie i nie miał zamiaru rezygnować z tej znajomości. Przeżyłam szok!!! Nie wiem, co by ze mną było, gdybym nie była wtedy na rekolekcjach.

Otworzyłam Pismo Św. na chybił trafił i przeczytałam tam słowa, że „Pan objawi swą potęgę i chwałę”. Stały się one moją nadzieją… Nie wiedziałam, jak daleko mój mąż posunął się w swojej znajomości. Myślałam, że to tylko uczucie, że jeszcze nie zaszedł za daleko … Było jednak inaczej. Co jakiś czas uświadamiałam sobie najgorszą scenerię. Mój mąż nie wracał czasem na noc. Co robił w tym czasie? Ból rozsadzał mi serce. Z listów, które gdzieś znalazłam, okazało się, że mój mąż zdradza mnie. Od początku zaczęłam się gorąco modlić w  intencji mojego męża i naszego małżeństwa. Poprosiłam wiele osób o modlitwę, porozsyłałam e-maile z prośbą o modlitwę, nawet zaczepiałam siostry zakonne i prosiłam o modlitwę.

Po niedługim czasie moja mama rozpoczęła nowennę pompejańską. Ja, z trójką dzieci, nie wyobrażałam sobie, bym mogła tyle czasu poświęcić na modlitwę. Starałam się częściej chodzić na Mszę Św., na adoracje, więcej modlić. Jednak po kilku dniach podjęłam decyzję o nowennie. I nieoczekiwanie stwierdziłam, że mam na nią czas! Wstawałam wcześniej, modliłam się w samochodzie do pracy i z pracy, a po południu modliłam się jeszcze nowenną do Matki Bożej rozwiązującej węzły (za tą kobietę, za jej męża, z którym żyła w separacji, o uzdrowienie ich relacji). Pan Bóg dawał siły, dużo siły.

Oczywiście przychodził tżz czas rozpaczy, kiedy chciało się tylko ryczeć i leżeć w łóżku. Ale Pan Bóg stawiał na nogi. Bardzo czekałam na koniec nowenny i na to, co może się stać 🙂 Jednak nic się nie stało. Niektórzy, również na spowiedzi, podpowiadali: postaw mu konkretne warunki, niech się poprawi, albo wyprowadzi. Na początku w ogóle nie przechodziło mi to przez myśli. Po przemodleniu, po pierwszej nowennie, powiedziałam mężowi, żeby się wyprowadził, jeśli nie ma zamiaru inwestować w nasze małżeństwo.

Nie wiedziałam, co może nastąpić, ale świadomość przemodlenia tej sprawy napawała mnie względnym spokojem. Ale nie stało się nic. Mój mąż nie miał zamiaru się wyprowadzić, ale też nie chciał rezygnować ze swojej znajomości. Powiedział, że wyprowadzi się za kilka miesięcy. 11 listopada rozpoczęłam drugą nowennę. W drugiej jej części zaczęło mi być coraz trudniej, coraz bardziej byłam zmęczona wcześniejszym wstawaniem, jednym tokiem myślowym, brakiem rozwiązań na tę sytuację. Nadeszły Święta Bożego Narodzenia. Wigilię przepłakałam, w I święto wywiozłam dzieci do rodziny i przespałam dzień. W II święto dostałam nieoczekiwanego sms-a, od osoby prawie nieznanej: „Niech dobrze ci będzie, miej błogosławiony dzień”.

Choć zamierzałam ten dzień też przespać, w tej sytuacji coś się zmieniło. Z ciekawością dnia, pojechałam z dziećmi do rodziny, poszliśmy wspólnie na koncert kolęd, a po powrocie do domu mój mąż nadal nieugięty w swych zamiarach. Wyrzuciłam mu trochę swojego żalu i poszłam kłaść dzieci spać. Zanim jednak zasnęły, mój mąż poprosił mnie, bym zeszła z piętra zobaczyć coś mało istotnego. Najbardziej istotne jednak było to, że to właśnie w tym nieoczekiwanym momencie mój mąż postanowił zawrócić z drogi, na której był 🙂

Z każdym dniem jest lepiej, wierzę, że Pan Bóg uleczy nasze zranienia. Moc modlitwy jest wielka, Matka Boża  kochana,  Pan Bóg ma doskonałe wyczucie czasu i czasami dopuszcza do naszego życia trudne historie, bo może wyprowadzić z nich większe dobro.