Piotr: Wielkie dzięki!

O Nowennie Pompejańskiej dowiedziałem się przez przypadek. Przeglądając Internet natknąłem się na wpis o skuteczności tej modlitwy i postanowiłem poznać ją bliżej. Decyzja o rozpoczęciu swojej I Nowenny nie należała do łatwych, gdyż bałem się swojej niekonsekwencji. Intencja z jaką zwracałem się do Matki Bożej dla niektórych mogła być błaha, ale uwierzcie, że była prawie niemożliwa do osiągnięcia. Ale jak się okazało dla Matki Bożej i Boga Ojca nie ma pojęcia niemożliwości. Początki były trudne z tego względu, iż nigdy wcześniej nie poświęcałem tak wiele czasu na modlitwę. Jednak z każdym dniem różaniec stawał się dla mnie coraz „łatwiejszy” do odmawiania, stał się w końcu integralną częścią dnia. Pod koniec pierwszej części zaczęły pojawiać się przesłanki, że moje prośby niczego nie dadzą, wręcz niektóre wydarzenia wskazywały na to, iż to wszystko nie ma sensu. Jednak przed przystąpieniem do Nowenny przeczytałem wiele świadectw, iż następuje czas wzmożonego zwątpienia. Dało mi to niesamowitą siłę i wiarę w to, że musi być dobrze, że moje prośby muszą zostać wysłuchane. W środku 2 części pojawiła się wiadomość, która definitywnie skreśliła szanse na powodzenie. Jednak ja postanowiłem nie poddać się, z gorliwością której nigdy wcześniej nie doznałem zacząłem odmawiać różaniec i stał się cud. Coś co było niemożliwym 5 minut wcześniej, stało się faktem. Zostałem wysłuchany, Matka Boża wybłagała u Boga Ojca moje prośby. Jestem jej za to wdzięczny i oddaje jej się cały. Nie traćcie nadziei i wiary, wszystko co dzieje się w naszym życiu ma głębszy sens nadany przez Boga. Módlcie się modlitwą różańcową i nawet gdy upadniecie to za każdym razem wstawajcie. Bóg jest miłosierny i potrafi wybaczać.