Nowenna Pompejańska w intencji tryumfu nad światem Niepokalanego Serca Maryi i Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Papież Leon XIII powiedział o wizerunku Matki Bożej Pompejańskiej: „Bóg dał nam ten wizerunek byśmy za jego pośrednictwem zyskali łaski, które poruszą cały świat”.

Maryjo, Królowo Różańca Świętego w Pompejach, Tobie powierzamy nasze serca i losy całego świata. Niech Twoje Niepokalane Serce i Najświętsze Serce Twojego Syna, a Naszego Pana Jezusa Chrystusa zatryumfuje nad całym światem.

Barbara Kloss, apostołka Różańca świętego mówiła: „Bronia i mocą, ratunkiem, osłoną i nadzieją ma być zawsze i we wszystkim Niepokalane Serce Maryi, a kluczem do otwierania go dla upustu łask jest Różaniec. Wtedy trzeba go odmawiać w wierze i nadziei rozumem i wolą – wytrwale. Różaniec to skarb nieba i ziemi, kochajcie różaniec, żyjcie nim, ufajcie Różańcowi. Różaniec obejmuje czas przyjścia Boga z nieba na ziemię, czas łaski, czas zbawienia, odkupienia przez mękę i czas triumfu.”

Naszym pragnieniem niech będzie zdobycie świata dla Niepokalanej – Różańcem świętym, tak jak to czynił święty Maksymilian, a za świętym Dominikiem powtarzajmy te słowa: „Jeden dzień z Różańcem świętym i Szkaplerzem ocali świat”.

Przypominając słowa Jana XXIII, papież Paweł VI pragnął, aby Różaniec stał się „wielką modlitwą publiczną i powszechna wobec zwyczajnych i nadzwyczajnych potrzeb świętego Kościoła, narodów i całego świata”.

Błogosławiony Jan Paweł II w swoim dokumencie Rosarium Virginis Mariae pisał: „Kościół zawsze uznawał szczególną skuteczność tej modlitwy powierzając jej najtrudniejsze sprawy. W chwilach, gdy samo chrześcijaństwo było zagrożone mocy tej właśnie modlitwy przypisywano ocalenie przed niebezpieczeństwem, a Matkę Bożą Różańcową czczono jako Tę, która wyjednywa liczne cuda i niesie od Boga ocalenie. Papież pragnie nie tylko umocnić naszą wiarę w skuteczność różańcowych modlitw. Chce czegoś więcej:

by za naszą sprawą dokonały się we współczesnym świecie kolejne zwycięstwa tej umiłowanej przez Maryję modlitwy. Dziś stoimy wobec nowych wyzwań. Czemuż nie wziąć do ręki koronki z wiarą tych, którzy byli przed nami?”.

Dlatego Maryjo, z miłości do Ciebie będziemy odmawiać Nowennę Pompejańską w intencji tryumfu nad światem Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Pana Jezusa w tym pięknym dla Ciebie okresie. Zaczniemy bowiem 15 sierpnia – w dniu Twojego Wniebowzięcia, a zakończymy 7 października w Święto Królowej Różańca Świętego. Niech przyłączą się do tej modlitwy wszyscy aniołowie, święci w niebie i Twoi czciciele na ziemi.

Niezwykłym zrządzeniem Opatrzności Bożej dla nas, nowych czcicieli Pani Różańcowej z Pompejów, był moment, kiedy w październiku 2002 roku Jan Paweł II zapowiedział Rok Różańca i uzupełnił go o tajemnicę światła. Ogłosił w tym roku wojnę ze złem zwracając się do nas – „oby ten mój apel nie popadł w zapomnienie nie wysłuchany!”. Oczy wielu milionów ludzi skierowały się wówczas na Dolinę Pompejańska, na Sanktuarium Królowej Różańca Świętego. Sanktuarium wzniesione przez Bartola Longo –

Wielkiego Apostoła Różańca, którego w 1980 roku Ojciec Święty wyniósł na ołtarze i wprowadził w poczet błogosławionych. Jego droga do świętości była oparta na natchnieniu, jakie usłyszał w głębi serca – „Kto szerzy różaniec – ten jest ocalony”.

Nasz błogosławiony papież był w sanktuarium w 1979 i w 2003 roku. Prosił wszystkich: „Módlcie się za mnie teraz i zawsze w tym sanktuarium”. 16 października 2002 roku napisał w liście apostolskim: „O błogosławiony różańcu Maryi, słodki łańcuchu, który łączysz nas z Bogiem! O więzi miłości, która nas jednoczysz z aniołami! O wieżo ocalenia od napaści piekła, bezpieczny porcie w morskiej katastrofie! Nigdy Cię nie porzucimy! Będziesz nam pociechą w godzinie konania! Tobie ostatni pocałunek

gasnącego życia. A ostatnim akcentem naszych warg będzie Twoje słodkie Imię o Maryjo, o Królowo Różańca z Pompejów, o Matko nasza droga, o Ucieczko grzeszników, o Władczyni, Pocieszycielko strapionych! Bądź wszędzie błogosławiona, dziś, zawsze, na ziemi i w niebie!”.

Ps. Nowenna pompejańska trwa 54 dni. Każdego dnia odmawiamy trzy części różańca świętego (radosną, bolesną i chwalebną). Przez 27 dni jako część błagalną, a przez następne 27 dni jako dziękczynną.

Boże pobłogosław tej modlitwie różańcowej!

Królowo Różańca Świętego módl się za nami!

Elżbieta