Kasia: Już nie widziałam dla nich ratunku

O nowennie pompejańskiej dowiedziałam się od mojej ulubionej fryzjerki. Ona powiedziała mi, w jaki sposób ją odmawiać, a znając moje zmartwienia, dodała, że ta modlitwa to najlepszy ratunek. Długo dojrzewałam do tego, aby rozpocząć tę nowennę w intencji wyjścia z alkoholizmu mojej siostry i jej narzeczonego. Oboje wpadli w sidła choroby alkoholowej, a ja nie widziałam dla nich ratunku.

Krótko przed zakończeniem nowenny otrzymałam przerażającą wiadomość, która dotyczyła mojej siostry. Jadąc do niej z różańcem w ręku i patrząc w niebo, pytałam Matkę Bożą, czemu pozwoliła, by moja siostra była dotkliwie bita i maltretowana przez tak długi czas. Zabrałam ją do domu, gdzie powoli dochodziła do siebie.

Z czasem wszystko zaczęło się układać. Siostra i jej narzeczony podjęli decyzję o abstynencji. On chodzi na terapię, pojednał się z Bogiem, przystępuje do sakramentów, a Pan zesłał na niego swoją łaskę. To daje mu siłę, by leczyć się i prosić moją siostrę o wybaczenie. Całe zło, jakie wzajemnie sobie wyrządzali przez całe lata, to efekt nałogu, uzależnienia i oddalenia się od Pana. Łaska, której oboje dostąpili po spowiedzi, po pojednaniu się z Panem Bogiem po sześciu latach, jest dla nich szansą.

Pokładam dalszą nadzieję w Matce Najświętszej i mimo, że czasem dopada mnie lęk o ich przyszłość, mówię sobie, że przecież Matka Boża Pompejańska już swój cud spełniła! To, o co błagałam i wytrwale się modliłam, zostało wysłuchane – oboje przestali pić!

Staram się zachęcać bliskie mi osoby do odmawiania nowenny pompejańskiej, bo wierzę w jej moc; wierzę, że Maryja zawsze dotrzymuje danego słowa. Nie bójcie się! Módlcie się z wiarą! Dla Matki Bożej nie ma rzeczy niemożliwych!