W: Pomoc Boża w ratowaniu małżeństwa…

Świadectwem swoim obejmuje nie tylko uratowanie małżeństwa, ocalenie rodziny , ale także całą sferę życia , wszystkie jego przestrzenie.

Teraz to wiem , że Bóg wielokrotnie pukał do mnie , do nas, a ja zatrzaskiwałam mu drzwi. Cała lawina nieszczęść , które się zadziały w naszym życiu , to po prostu efekt wyborów , których dokonywaliśmy , wyborów złych, niszczących – jak gdyby ktoś zawiązał nam oczy , znieczulił serca. Dalecy od Boga, jego przykazań, słów, miłości – „cieszyliśmy” się życiem, pędząc ku zatraceniu. Wtedy , tak żyjąc w ogóle tego nie dostrzegałam, wszystko wydawało mi się normalne.

Przełomem było rozsypanie się naszego małżeństwa. Kiedy z dnia na dzień mąż stał się tak obcy, wrogi, wiecznie imprezujący , bo przecież mu się należy, i on ma do tego prawo, a nas tak naprawdę nie ma. Nie rozumiałam co się dzieje, skąd tyle nienawiści? W domu dwójka małych dzieci, ukochanych , oczekiwanych z miłością. A tu mąż, który stwierdza, że całe nasze życie to pomyłka, że to, że on tak postępuje to moja wina, generalnie ja jestem winna wszystkiemu . a on teraz potrzebuje żyć. Nie zdawałam sobie sprawy do czego tak naprawdę to zmierza, wyczytałam , że to kryzys wieku średniego u panów – pomyślałam ok, zaczęłam czytać literaturę , jak postępować , co mówić , jak to przejść. Efektów żadnych, wręcz przeciwnie – im bardziej próbowałam ratować nas, rodzinę , dom dla dzieci , tym było gorzej. Czułam , że jest coraz gorzej, mur , który wybudował mąż pozwolił mu na robienie co chce, kiedy zaczął wszędzie ze sobą zabierać telefon , nawet pod prysznic , zrozumiałam. Nie będę opisywać szczegółów, sytuacji , ale faktem był ktoś trzeci. Byłam bezsilna, mąż jakby w jakimś szale. Byłam w piekle, tak dosłownie i wiem co piszę.

Nie wiem kiedy i jak to się stało, ale pewnego dnia przyszłam do kościoła , Duzy obraz „Jezu ufam Tobie” –nie widziałam nikogo, nic nie słyszałam , jeden wielki , potworny szloch, ból nie do zniesienia, żal , pretensje, rozpacz , tak przytłaczające , że pragnęłam śmierci. Teraz wiem , że już tu stał się cud .Kolejny to jak trafiłam na nowennę , ja nawet różańca nie potrafiłam odmówić , nawet nie wiedziałam jak się go odmawia. Powiedziałam , dobrze musze go kupić – kiedy weszłam do sklepu, wisiał i raził mnie po oczach, wiedziałam , że jest dla mnie – nawet nie wybierałam innego. Rozpoczęłam modlitwę 20 grudnia 2013 , czyli przez rok próbowałam ratować i zmieniać wszystko na lepsze tak po ludzku i nic, coraz większe zranienia, cierpienia i widmo rozwodu do którego dążył mój mąż.

Odmówiłam trzy nowenny. Walka ogromna, zrozumienie o co tak naprawdę chodzi, uczucia tak przygniatające i ból , po ludzku nie do zniesienia. Matka nasza ukochana prowadziła mnie , otworzyła mi oczy, serce, uleczyła rany, dała zrozumienie i jest nadal. Nie będę tego rozwijać , bo w większości świadectw jest zamieszczana ta walka duchowa i każdy kto odmówił nowennę , wie o czym piszę.

Kiedy oddałam wszystko Bogu, zawierzyłam Maryi nie było wcale łatwiej. Pierwsza nowenna – już w 4 jej dniu mąż wyprowadził się , wynajął mieszkanie i oddawał się wszystkiemu co mu się od życia należy. Ale tez Matka nasza najukochańsza jakby oddzieliła mnie gruba szyba od wszelkiego zła, , coś drgnęło , ale to jedyna kropelka w całej tej sytuacji. Druga nowenna – informacja od męża, że on jednak jest zdecydowany i chce rozwodu ,a ja mam mu nie utrudniać , tylko kulturalnie i z szacunkiem się rozwieść, bo on tak kocha dzieci, że dla ich dobra tak powinnam postąpić, bo inaczej to on mnie zniszczy. Jak tu dalej się modlić? Jednak wytrwałam. Trzecia nowenna – otrzymuje papiery z sądu , sprawa rozwodowa na 10.06.2014r. Nie będę nic więcej dodawać. Na przekór wszystkim przeciwnościom, modliłam się , trwałam. Wszystko oddałam Maryi, a otrzymałam spokój w sercu, nadzieję, cierpliwość Jej opiekę i prowadzenie. Matka na mojej drodze postawiła księdza w dodatku egzorcystę, który zaproponował modlitwy. Skorzystałam. Jak dużej pomocy potrzebowaliśmy nie miałam pojęcia. Byliśmy zniewoleni obydwoje i pisze to z pełną świadomością. Tak , jestem osobą nawróconą , zagłębiam naszą wiarę , poznaje słowo Boże, jestem nowym człowiekiem – tak się czuję. Mój mąż zmienia się, wycofał pozew (ale pierwsza sprawa się odbyła), zaczyna szukać bliższych kontaktów ze mną, adoruje, zaczepia , troszczy się. Wiem , że walka trwa , że dopóki nie pojedna się z Bogiem , nie skorzysta ze spowiedzi będzie bardzo trudno. Dlatego tez nie ustaje w modlitwie, prosząc za niego i o niego. Modlitwy, które jakby Maryja wkładała mi w ręce tez nie są przypadkowe, uczestnictwo w trzech nabożeństwach o uzdrowienie /uwolnienie też Jej zawdzięczam.

Miałam jeszcze nie pisać tego świadectwa poczekać , aż mąż przełamie się i wróci do domu, żeby postawić tą przysłowiowa kropkę nad i – ale wiem , że i tak to nastąpi☺.

Kiedy tak patrzę na to wszystko z perspektywy czasu, na ten mój szturm na Niebo, gdzie poruszyłam wszystkich Świętych, aniołów, archaniołów, dusze czyścowe , a przy tym otrzymałam tyle łask, darów – to wiem jedno, że Bóg jest tak ogromną miłością , kiedy tak nosił mnie w ramionach , a ja wierzgałam, krzyczałam, obwiniałam go o wszystko – On czekał , pocieszał i tulił. My często żyjemy, tak jakby Boga nie było, ale On jest i walczy o każdego z nas, nikogo nie zostawia. Ja jestem tego przykładem. Moje świadectwo nie jest wyczerpujące , dużo mogłabym tu jeszcze napisać, konkretne działania , pomoc Boga, rożne trudne sytuacje , ale byłoby tego za dużo. Mam nadzieje , ze konsensus zawarłam. Trwajmy na modlitwie, zawierzajmy wszystko naszej najcudowniejszej Matce Niebieskiej, a to co niemożliwe odmieni się.

Żona i matka z córcią 8 lat i synkiem 18miesięcy.