Marta: Opieka na emigracji

Ponad 2 lata temu postanowiliśmy z mężem wyjechać na jakiś czas za granicę, w obliczu problemów, jakie przysporzyła nam pewna osoba z rodziny. Przed wyjazdem mieliśmy wiele obaw i z własnej woli nie opuścilibyśmy nigdy ojczyzny, ale rozeznaliśmy, że w tej sytuacji to będzie najlepsze wyjście. Dużo modliliśmy się przed wyjazdem o to, by postępować mądrze i spotkać dobrych ludzi.

Po początkowych niepowodzeniach rozpoczęliśmy wspólną nowennę pompejańską. Już pierwszego dnia otrzymaliśmy ogromne łaski, które zapoczątkowały bardzo dobre owoce w kolejnych tygodniach i miesiącach. Kilka dni po rozpoczęciu nowenny mój mąż dostał bardzo dobrą pracę, zdecydowanie lepszą niż moglibyśmy w ogóle oczekiwać. Dała ona nam dużo dobra w wielu aspektach, ale wiązała się też z cierpieniem i wyrzeczeniem. Trwaliśmy bez przerwy w nowennie pompejańskiej, tak by nasz czas spędzony na emigracji przebiegał bezpiecznie i by trwał jak najkrócej, bo bardzo pragnęliśmy wrócić do Polski.

Oprócz wspomnianej pracy, która była bardzo ważna, byśmy mogli uporządkować swoje życie i naprawić cudze błędy, powierzaliśmy Królowej pompejańskiej także inne nasze sprawy. Nasze aktualne życie na emigracji można ocenić jako realizację Bożego planu, realizowanego przez ręce Matki Bożej. W trudnych sprawach jesteśmy prowadzeni tak, że o przypadku nie może być mowy. Spotykamy dobrych ludzi, także możemy bez żadnych przeszkód prowadzić pełne, katolickie życie sakramentalne, choć nie mieszkamy w katolickim kraju.

Na horyzoncie pojawia się już perspektywa upragnionego powrotu do Polski i choć własnymi siłami trudno byłoby nam to osiągnąć, ufamy że opieka Królowej pompejańskiej doprowadzi nas do szczęśliwego rozwiązania naszych problemów i jak najszybszego powrotu do ziemi ojczystej.

W tym trudnym czasie wzrośliśmy w wierze i zebraliśmy cenne doświadczenie życiowe, które owocuje i na pewno będzie dalej owocować. Nowenny pompejańskie odmawiane w intencjach innych ludzi też przyniosły błogosławione owoce, między innymi w obliczu poważnych chorób osób z naszych rodzin, które to choroby zostały przezwyciężone.