Jadwiga: Nadzieja na lepsze zdrowie

Choroba SMA1, to 2-3 lata temu był wyrok powolnej śmierci, to był brak nadziei na leczenie. Poznałam dziewczynkę, wówczas 5-cio letnią, która dotknięta tą chorobą oddycha przez respirator, żywiona jest poprzez wlewy do żołądka, nie rusza się samodzielnie, porozumiewa się poprzez mruganie oczami. Wzruszyła mnie miłość Jej Rodziców, którzy walczą o każdy dzień Jej życia, by to życie sprawiało Ich córeczce najmniej bólu, by było godne. Dwa lata temu zwróciłam się Królowej Różańca Świętego z Nowenną Pompejańską prosząc o zdrowie dziewczynki. Po skończonej Nowennie okazało się, że w USA stworzono lek, który pomaga w tej chorobie, szalenie drogi. W zeszłym roku lek trafił do Europy, nawet do Polski (bardzo mała ilość). Pojawiła się nadzieja. Dziękowałam za tę łaskę. Rodzice dziewczynki nie są zamożni, Mama nie pracuje, bo 24 godziny opiekuje się chorą dziewczynką. Dobrzy ludzie starają się pomóc i dziewczynka jest już po 2 zastrzykach do kręgosłupa w szpitalu za granicą. Jeszcze stać ich tylko na 2 zastrzyki, a powinna dziewczynka dostawać co miesiąc. Po tych dwóch zastrzykach zaczęła lekko poruszać rączką. Jest nadzieja i to dzięki Tobie Najjaśniejsza Panno Maryjo. Dzięki Tobie Matuchno z beznadziei jest nadzieja. Wierzę, że Rodzice zdobędą pieniądze na dalsze leczenie, bo Ty Matuchno czuwasz. Dziękuję.