Justyna: Ratowanie małżeństwa

O nowennie pompejańskiej dowiedziałam się od kuzynki męża, która wymadlała wtedy zdrowie dla swojego chorego dziecka. Przypomniałam sobie o niej kiedy mąż powiedział mi, że jego miłość się wypaliła i chce rozwodu.

Dzięki nowennie pompejańskiej przetrwałam najgorszy czas, bo było tylko gorzej i Zły szalał. Mąż zdjął obrączkę, mówił, że przysięga małżeńska to tylko puste słowa i że nie będzie się ze mną męczył, bo ktoś na górze tak wymyślił. Nie mogłam tego słuchać. Zawsze byłam blisko kościoła, przystępowałam do sakramentów. Moja modlitwa nie została wysłuchana. Mąż odszedł. Atakami i szantażem wymógł na mnie rozwód.

Niedawno dowiedziałam się, że prawdziwą przyczyną rozwodu była kochanka. Kobieta, która w tym samym czasie również rozerwała swój sakramentalny związek małżeński i związała się z moim mężem. Coś we mnie pękło i powiedziałam dość. Dwa rozbite małżeństwa i niesakramentalny związek tych dwojga to zbyt wiele. Z lękiem i obawami przystąpiłam po wielu miesiącach do sakramentu pojednania i przystąpiłam do Komunii Świętej. Od spowiednika otrzymałam piękną naukę.

Zrozumiałam, że we wcześniejszych modlitwach było we mnie za dużo pychy. Zbyt mocno wierzyłam w swoją sprawczość, a nie sprawczość Pana Boga. Liczyłam, że sama modlitwa sprawi cud. Teraz powierzam swoje małżeństwo woli Pana – „niech będzie wola jego, tak w niebie jak i na ziemi”. Złożyłam też intencję o nawrócenie męża i jego kochanki u stóp Królowej Różańca Świętego w Pompejach.

Jutro zaczynam część dziękczynną nowenny pompejańskiej w intencji mojego brata, który mocno pogubił się w życiu. Widzę już małe znaki obecności Maryi. Moją kolejną nowennę pompejańską odmówię ponownie w intencji nawrócenia i opamiętania się męża. Mam nadzieję, że tym razem moja nowenna pompejańska zostanie wysłuchana.