M: W intencji bratanicy

Witam wszystkich odwiedzających tą stronę.

Chciałam podzielić się z Wami czymś, co nazywam wyraźnym znakiem z Niebios.

Obecnie odmawiam NP w intencji mojej 3,5 letniej bratanicy, którą wychowują nie rodzice, a babcia z dziadkiem (czyli moi rodzice). Ogólnie sytuacja jest (delikatnie mówiąc) nieciekawa, ale nie będę tutaj wchodzić w szczegóły. Jest to moja trzecia NP (każda w innej intencji) i ciężko mi się ją odmawia, dlatego nieśmiało poprosiłam Mateńkę o jakiś znak, który doda mi otuchy i sił do jak najlepszego odmawiania nowenny.

W ostatnią niedzielę czerwca, mój brat (tata tej bratanicy) miał wyjechać za granicę do pracy. Często wyjeżdżał, ale tym razem czułam, że nie powinien tam jechać – wracać do miejsca, które ostatnio okazało się bardzo niebezpieczne. Rano zadzwoniła do mnie mama i powiedziała, że mój brat nie wyjechał bo zaspał (mimo nastawionego budzika i 6 nieodebranych połączeń od przewoźnika) i nie zdążył na umówiony transport. Nie zdziwiło mnie to, że zaspał… 😉 ale to, że moi rodzice również się nie obudzili – mama również nastawiła swój budzik i nigdy nie zaspała w takiej sytuacji. Wierzę w to, że tak miało być i że Matka Boża czuwa nade mną i nad moimi bliskimi.

Tej niedzieli wydarzyło się coś jeszcze. Na koniec rozmowy mama powiedziała, że wybiera się z moją bratanicą do kościoła… i tu kolejne zaskoczenie, ponieważ były już próby z tym związane, ale zaraz trzeba było wracać do domu… Obie byłyśmy ciekawe jak będzie tym razem. Po paru godzinach ponownie zadzwoniła do mnie mama i powiedziała: „Nie zgadniesz, co się stało”. Okazało się, że moja bratanica przez całą mszę była bardzo grzeczna i spokojna, grzecznie siedziała i klęczała, wrzuciła pieniążka do koszyka. Teraz pewnie niektórzy pomyślą: „i co w tym takiego dziwnego?”, ale to tylko ci, którzy nie znają mojej bratanicy, która na co dzień jest bardzo żywym dzieckiem, wszędzie jej pełno, ma problemy z koncentracją i szybko się nudzi. Ale to jeszcze nie wszystko. Wyobraźcie sobie, że tej 3,5 letniej dziewczynce przez całą mszę (z małymi przerwami) PŁYNĘŁY ŁZY- nie płakała w głos jak dziecko, była poważna, opanowana, roniła łzy jak dorosły człowiek – otrzymała dar łez! Ja z mamą taki dar otrzymujemy na mszach o uzdrowienie. Z jednej strony może się wydawać, że msza to było po prostu przykre dla niej przeżycie, ale z drugiej strony, gdyby było jej źle, to na pewno chciała by stamtąd uciec, a tak nie było 🙂 Gdy mówiłam o tym mężowi, strasznie się rozpłakałam, a on nie wiedział co się stało, pytał czemu płaczę, a ja powiedziałam, że tak bardzo się wzruszyłam bo teraz właśnie odmawiam za nią NP i że to właśnie DZIŚ JEST PIERWSZY DZIEŃ CZĘŚCI DZIĘKCZYNNEJ. To niesamowite! Dziękuję Najukochańsza Matko za ten znak, o który nieśmiało prosiłam. Jakieś 4 dni później moja mama odbyła miłą rozmowę z przedszkolanką bratanicy, która ją bardzo chwaliła – było to coś niesamowitego, ponieważ z całego personelu przedszkola, TYLKO TA PRZEDSZKOLANKA ZAWSZE miała jakieś uwagi i zastrzeżenia co do zachowania bratanicy.

Jestem niezwykle wdzięczna i dziękuję Ci Mateńko za wszystkie łaski, które zsyłasz na mnie i moją rodzinę.

Każdemu polecam Nowennę Pompejańską – modlitwę, która czyni cuda.

Pozdrawiam 🙂