Klaudia: Droga do uzdrowienia

Kiedy zachorowałam, próbowałam wszystkich możliwości – odwiedziłam wielu lekarzy, przyjęłam tonę antybiotyków – a mój stan zdrowia zamiast się polepszać – zaczął się pogarszać. Kilkukrotnie przeglądając różne fora, artykuły czy strony internetowe trafiałam na wzmiankę o Nowennie Pompejańskiej.

Przeczytałam o co w niej chodzi i odpuściłam uznając, że nie podołam. Dni mijały, mój stan dalej był ciężki, a wzmianki o Nowennie się nasiliły, widziałam informację o niej dosłownie codziennie na nietematycznych stronach internetowych. Uznałam, że to znak, że Maryja daję mi szansę i wyciąga dłoń.

Rozpoczęłam Nowennę i nie poprawiało mi się – choć wyniki zaczęły być dobre. Tak minęły 2 miesiące od zakończenia Nowenny i czuję się znacznie lepiej. Przede wszystkim zaczęłam normalnie funkcjonować. Trafiłam na leczenie, które wreszcie przynosi rezultaty. Żyłam i żyję nadzieją na pełne wyzdrowienie.

Maryja dała mi płaszcz bezpieczeństwa i bez niego nie osiągnęłabym tyle ile obecnie osiągnęłam. Czuję się wysłuchana i czuję, że idę w dobrym kierunku. Pod rękę z Maryją.