Arkadiusz: Nie zawsze moja wola

Nowennę odmawiałem jesienią zeszłego roku. Skończyłem w październiku. Modliłem się o swoje uzdrowienie, ponieważ mimo operacji przeprowadzonej w 2015 roku rak jelita grubego powrócił w wersji nieoperacyjnej. Naświetlania i chemia nie dały spodziewanych wyników. Po wszczepieniu portu naczyniowego dwa razy pojawiła się u mnie bardzo poważna infekcja gronkowcem, port trzeba było zdjąć. Z powodu infekcji pojawiły się problemy z sercem (migotanie przedsionków, silna arytmia), które w sierpniu zeszłego roku doprowadziły do sytuacji krytycznej. Na szczęście byłem wtedy w szpitalu i dzięki szybkiej reakcji lekarzy nie doszło do zejścia.

Złe wyniki tomografii i rezonansu magnetycznego (rak nie zareagował na leczenie) załamały mnie. Bałem się śmierci, cierpienia. Mimo wiary byłem w złym stanie psychicznym. We wrześniu zacząłem odmawiać nowennę pompejańską. Nastawienie miałem dobre, przynajmniej rozumowo wiedziałem, że to nie magia i że Pan Bóg niekoniecznie zgadza się ze mną co do moich potrzeb. Efektem nowenny nie było uzdrowienie (choć nie powiem, wciąż mam na nie nadzieję), ale pogodzenie sie z tym co jest i co prawdopodobnie czeka mnie w bliskim czasie. Mój nastrój się poprawił. Mogłem wrócić do pracy. Wyniki badań są raz lepsze raz gorsze. Biorę chemię w postaci tabletek i jakoś żyję. Wiem że nawet jeżeli nie otrzymam tej łaski o którą prosiłem, to na pewno otrzymam (albo już otrzymałem) taką łaskę, której bardziej potrzebuję według Pana Boga. I codziennie proszę o to bym na prawdę pokornie i z ufnością potrafił przyjmować Jego wolę jak swoją własną w każdej sprawie.