ks. Janusz: Maryja odmieniła moje życie

Jestem księdzem zakonnym. Przez prawie 17 lat zmagałem się z chorobą alkoholową. W 2010 roku popadłem w depresję po śmierci rodziców. Nie umiałem poradzić sobie w życiu. Myślałem o samobójstwie.

15 kwietnia 2014 r. zostałem suspendowany (kara kościelna polegająca na zakazie sprawowania posługi kapłańskiej) i odstawiony do szpitala psychiatrycznego. Leczenie pomagało tylko na dwa do trzech miesięcy, a później następowały powroty do szpitala. W sumie z przerwami przebywałem w szpitalu do 9 października 2015 r. Jednak nadal męczyła mnie depresja i alkoholizm. 22 kwietnia 2015 r. jechałem autem w stanie upojenia alkoholowego. Zostałem złapany przez policję. Na szczęście nie doszło do żadnego wypadku. Dostałem wyrok sądowy: rok pracy społecznej. Byłem totalnie załamany. Chciałem wrócić do szpitala, bo tylko tam czułem się bezpieczny. Jednak pielęgniarka, pani Ola, powiedziała mi, że to nie dla mnie takie miejsce – ono jest w klasztorze i przy ołtarzu. Powiedziała mi też, że odmawia nowennę pompejańską i że jest to cudowna modlitwa. Słyszałem o nowennie jako kapłan, lecz nigdy nie podjąłem się trudu jej odmawiania. Po tej rozmowie pomyślałem sobie: „co mi szkodzi zacząć modlić się w ten sposób? Mam dużo czasu, a nic do stracenia”. 25 stycznia 2016 r. rozpocząłem pierwszą nowennę pompejańską w intencji pomocy w odbyciu wyroku sądowego. I zaczęły dziać się cudowne rzeczy w moim życiu. Depresja i związane z nią lęki minęły. Maryja Niepokalana napełniła mnie pogodą ducha. 4 lutego 2016 r. została ze mnie zdjęta kara suspensy i obecnie znów w pełni mogę sprawować posługę kapłana. Minęła mi też chęć picia alkoholu. W środowisku, gdzie odpracowuję wyrok sądowy, spotykam się z ogromną życzliwością, a tak bardzo bałem się napiętnowania. Obecnie jestem trzeźwy. I to wszystko dzięki modlitwie nowenną pompejańską. Zacząłem odprawiać kolejną. Dziękuję Bogu za łaski, jakie otrzymuję przez wstawiennictwo Matki Bożej Różańcowej.