Marlena Teresa Kinga: Mój Syn

Witam, chciałam zaświadczyć że Nowenna Pompejańska to modlitwa potężna, która przemienia i układa życie tak , aby to Bóg był w nim na pierwszym miejscu,

modlitwa która daje człowiekowi łaskę , by kochać Boga nawet wtedy, kiedy nie spełnia próśb tak jak byśmy chcieli , łaskę, by ufać Mu nawet wtedy, gdy nie dzieją się w naszym życiu spektakularne cuda. Sama doświadczyłam tego, że choć moje błagania, mój krzyk do Niego przez Maryję zdaje się być nie słyszany, ja jednak coraz bardziej kocham Tego, który rzekomo mnie nie słyszy lub słyszy i realizuje swój tajemny plan którego czasem nie ogarniam. Mój syn ma 16 lat. Od dwóch lat spędza swoje życie w swoim pokoju przed komputerem. Jest uzależniony. Rzadko z nami rozmawia, nie jada przy wspólnym stole, nigdzie z nami nie wyjeżdża, w tym roku szkolnym miał wiele, bardzo wiele godzin nieobecności. Początkowo wyglądało to niewinnie ale potem każda próba odłączenia go od komputera powodowała w nim ataki wściekłości, agresji, nienawiści, demolowania domu. Bało się jego rodzeństwo, bałam się ja, mąż załamywał ręce. Popadałam w rozpacz widząc jak wszystko niszczy i jak sam bardzo cierpi. Codziennie od dwóch lat wołam do Boga o uwolnienie mojego dziecka i wciąż wierzę. Kiedy zaczynałam Nowennę w maju 2014 wyobrażałam sobie, że to uwolnienie nadejdzie natychmiast, że sam zrezygnuje z gier, że się zmieni. Nic takiego się nie wydarzyło, grał coraz więcej, przestał chodzić do szkoły, nie spał w nocy, zaczął podnosić na nas rękę i mówić do nas na „ty” , a najgorsze, przestał chodzić do Kościoła. Rzeczy, które dla jednych są zwyczajne i oczywiste, dla nas są naszymi cudami. I takie właśnie małe rzeczy, małe cuda przez które Maryja daje nam ulgę w wlk cierpieniu całej, całkiem fajnej rodziny, dzieją się teraz. Jakby małymi kroczkami, w lekkim powiewie a nie w wielkim wichrze, jak tego oczekiwałam. Skończył szkołę z paskiem mimo 400 godzin nieobecności. Jak to ? pytały inne matki. Jak on to zrobił? – MARYJA! Napisał test gimnazjalny z bdb wynikami.- MARYJA! Trochę przycichł, już nie rozwala wszystkiego i mam wrażenie częściej z nami rozmawia. – MARYJA! Pomógł tacie wozić drzewo na opał – MARYJA!, i nie wścieka się już tak bardzo kiedy mu odłączamy internet. -MARYJA! Rozmawiał z psychologiem. – MARYJA! Uśmiecha się! – MARYJA! Coś się ruszyło…Strach pomyśleć co by było gdybym się nie modliła….i nawet byłam w stanie powiedzieć Bogu – nawet jeśli mnie wysłuchasz… i tak CIĘ kocham. Nie wiem co będzie dalej ale wiem, że nie mogę przestać się modlić! Przeczytałam w jednym z zamieszczanych tutaj świadectw: „Pomyślałam, że zrobię co w mojej ludzkiej mocy żeby uprosić łaskę i dalej już niech się dzieje wola Boża.” I tego będę się trzymać!