Smutna: Pojednanie

Kochani, od dwóch miesięcy pragnę Wam z całego serca podziękować za wsparcie modlitewne jakiego udzielaliście mi co dzień modląc się ze mną o nawiązanie kontaktu z osobą

, która pod wpływem chwili dosłownie z dnia na dzień wyrzuciła mnie ze swojego życia. Uczyniła to we wzburzeniu, w wielkim gniewie, niepotrzebnej kłótni… Mimo usilnych starań, prób rozmowy, szczerych przeprosin nie udawało mi się nawiązać z nią żadnego kontaktu. Ciągle blokowane były moje wiadomości e-mail, konto na portalu społecznościowym, smsy itd… Osoba bliska, z którą przez 2i pół roku spędzałam mnóstwo czasu odcięła się ode mnie, potraktowała jak najpodlejszego wroga, a tylko dlatego że powiedziałam o jedno słowo za dużo-a mianowicie wypomniałam jej podczas sprzeczki swoją pomoc… Nie chciałam tego, przeprosiłam, chciałam jedynie unaocznić jej fakt, że staram się jak mogę, żeby pomóc jej w rozwiązywaniu wszelakich problemów. Czułam się najzwyczajniej w świecie źle, że nie doceniała tego co dla niej zrobiłam, a ciągle okazywała mi swoje humory i wysłuchiwałam ciągłych narzekań…Moja troska o nią,została nazwana wścibstwem i włażeniem buciorami w cudze życie…Finał był taki, że usłyszałam, że skreśla mnie na zawsze ze swojego życia, że nigdy nie byłam jej przyjacielem. Zabolało.Bardzo. Mijały tygodnie, miesiące i nic a nic się nie zmieniało. W grudniu, miesiąc po awanturze, zaczęłam odmawiać różaniec pompejański w intencji pojednania i przemiany serca tej osoby… Po zakończeniu różańca, zmówiłam dodatkowo 9dniową nowennę o uwolnienie z węzłów, w międzyczasie prosiłam św. Ritę o pomoc… W połowie nowenny dowiedziałam się od osoby, która starała się być mediatorem w tej sytuacji, że nie widzi najmniejszych szans na pogodzenie… Nie ustępowałam w modlitwie. W lutym zakończyłam nowennę pompejańską. Ze smutkiem przyjęłam do wiadomości, że skoro modlitwa nic nie zmieniła, ja nie mam na to z ludzkiego punktu widzenia już wpływu… Ciężko było i nagle zupełnie nieoczekiwanie dostałam sms od tej osoby… Po niemal 6miesiącach zupełnej ciszy i ignorancji z jej strony. Spotkałyśmy się. Od tamtej pory normalnie rozmawiamy, często się widujemy…ale zgodnie z prośbą tej osoby skierowaną w moją stronę nigdy nie powróciłyśmy do dnia, który tak bardzo nas poróżnił… W prawdzie ta osoba nie traktuje mnie już jak wcześniej jak swoją najlepszą przyjaciółkę-siostrę (co sama wcześniej wielokrotnie mi powtarzała), ale cieszę się że mamy normalny kontakt ze sobą… Dziś dowiedziałam się od niej, że w niedalekiej przeszłości czeka ją zabieg-obiecałam jej modlitewne wsparcie… W głębi serca ufałam, że Matka Boża i tym razem nie zostawi mnie w potrzebie, a była to już 4w całości zmówiona przeze mnie modlitwa pompejańska, z tym że zawsze prosiłam Matkę Przenajświętszą o coś innego. Nigdy mnie nie zawiodła. W modlitwie tkwi siła. Dlatego nie poddawajcie się-módlcie-niebo czuwa nad Wami. Proszę o modlitwę za mnie i moją koleżankę. Bóg zapłać 🙂