Weronika: Maryja prowadzi mnie do Boga

Zanim przejdę do mojego świadectwa stricto sensu pozwolę sobie skorzystać z okazji i zrobić dwie uwagi.

Przede wszystkim chciałabym podziękować wszystkim, którzy umieszczają tutaj świadectwa. Byliście dla mnie wielkim wsparciem w momentach w których ogarniało mnie lenistwo. Dziękuję założycielom tej strony i wszystkim którzy mają odwagę i chęć dawania świadectwa.

Druga sprawa, (pisałam już o tym w jednym z komentarzy) dotyczy uwagi, którą napotkałam w niektórych świadectwach i komentarzach. Niektórzy widzą tutaj « koncert życzeń ». Każdy ma swoje intencje i nie wypada ich nikomu osądzać, nawet jeżeli wydają się nam przyziemne i banalne. Ludzie modlą się polepszenie sytuacji finansowej lub o wewnętrzne uzdrowienie po zawodzie miłosnym i nie jest to wyraz braku troski o dobra duchowe (nawrócenie, zbliżenie do Boga itd). Każdy etap życia niesie ze sobą cierpienia i każdy musi się z nimi uporać dlatego wzywamy pomocy Maryi i Jezusa. Bezrobotnej matce z dwójką dzieci, zawód miłosny jakiejś nastolatki wyda się błachostką, ale z kolei jej problemy będą nijakie dla zmagającej się z rakiem osoby. Kiedy rozważałam modlitwę Ojcze nasz doszło do mnie, że sam Jezus kazał nam się modlić o właśnie takie przyziemne ludzkie sprawy (« chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj »), prosimy o nie nawet przed prośbą o przebaczenie (« i odpuść nam nasze winy ») ale po akceptacji woli bożej (« bądź wola Twoja »). No właśnie pierwsze i najważniejsze « bądź wola Twoja ».

O nowennie pompejańskiej dowiedziałam się od mamy. Modliła się nią kilkakrotnie za członków naszej rodziny, miedzy innymi za mnie. Myślę że to właśnie dzięki tej nowennie moje życie zmieniło się i ustabilizowało w przeciągu trzech lat. Wcześniej, po licznych życiowych porażkach i depresji pogniewałam się na Pana Boga i odeszłam od Kościoła. Osobiście jestem więc świadectwem, że Maryja uprasza u Jezusa prawdziwe, głębokie nawrócenie i przemiany ludzkich żyć. W moim przypadku jest to długi proces, który nadal trwa. To się nie stało w jedna noc.

Modlitewnik nowenny leżał u mnie na półce przez kila dobrych miesięcy. Nie mogłam się za nią zabrać. Pewnego bezsennego poranka kiedy od trzeciej nie mogłam spać z nudów zaczęłam się modlić. Modliłam się w intencji pracy dla mnie, chociaż miałam na myśli bardzo konkretne stanowisko. Zainwestowałam dużo czasu i pieniędzy i zrobiłam wszystko co w mojej mocy żeby dostać tę posadę. Czasem jednak tak jest że robimy wszystko, a i tak wydaje się że bez interwencji « z góry » nic z tego nie będzie. Zawsze jednak miałam na uwadze « bądź wola Twoja ». Nie miałam nigdy wątpliwości co do tego czy zakończę nowennę bo jestem uparta, natomiast były wątpliwości co do jakości mojej modlitwy. Myśli odpływały bardzo, bardzo daleko. Nieraz łapałam się na odmówieniu dziesiątki a nawet nie wiedziałam co to była za tajemnica. Starałam się wtedy wyobrazić Maryję jak siedzi na przeciw mnie na krześle i na mnie patrzy i słucha. Na początku części dziękczynnej mój chrzestny uległ poważnemu wypadkowi i mimo ze nie powinno się zmieniać intencji, prosiłam Maryję o jego wyzdrowienie i o siły dla całej rodziny w tej ciężkiej próbie. Jakoś wydawało mi się nie w porządku prosić o posadkę kiedy mój chrzestny walczył o życie. Niestety po dwóch tygodniach wujek zmarł. Dokończyłam nowennę, ale byłam przy końcu bardzo rozbita.

Często zadawałam sobie również pytanie: czy ta nowenna zbliżyła mnie do Boga ? Nie wiem czy można na nie odpowiedzieć z tak krótkiej perspektywy (skończyłam miesiąc temu), ale myślę że odpowiedź jest pozytywna. Coraz częściej nurtują mnie myśli typu kim jest Pan Bóg, kim On jest dla mnie, jaki On jest ? A jak wiadomo pytania to pierwszy krok w Jego stronę. Zaczęłam szukać odpowiedzi i trafiłam miedzy innymi na rożne konferencje i kazania na youtube. Jeden z filmików wywarł na mnie wielki wpływ (konferencja ojca Szustaka o Lectio Divina). Nauczyłam się jak czytać Pismo Święte, i stało się to moim codziennym spotkaniem z Bogiem. Właśnie tą nowa w moim życiu praktykę uważam za jeden z owoców nowenny i bardzo wielka łaskę. Pan Bóg bardzo « wciąga ».

Pod koniec maja rozpoczęłam nowa nowennę w intencji zdrowia moich rodziców. Mama prosiła mnie o te modlitwę, nie wyobrażałam sobie odmówić tej prośbie.

Jednego czego jeszcze nie zrobiłam to opowiedzieć o tej nowennie jednej ze znajomych. Ta myśl pojawiała się już od samego początku. Jest ona w dramatycznej sytuacji finansowej i myślę że ta modlitwa mogłaby dużo zdziałać w jej życiu. Nie wiem jednak czy jest praktykująca i co sobie pomyśli. Trochę to niedojrzałe z mojej strony ale muszę się zebrać w sobie, bo przecież przez cala nowennę w modlitwie obiecujemy Maryi że będziemy szerzyć o niej informacje.

Na koniec jeszcze jedno : moja intencja została wysłuchana : wczoraj dowiedziałam się że dostałam wymarzone miejsce na uniwersytecie. Zaczynam od września.