Anna Maria: Ogrom łask Bożych

Kilkanaście miesięcy temu zaczęły się moje problemy z pracą, pracowałam w niepełnym wymiarze godzin ,w między czasie szukałam pracy dodatkowej. W połowie 2014 roku  trafiłam drogą internetową na informację o Świętej, jaką jest św. Rita. Modliłam się do Niej o wstawiennictwo i łaski, i poświadczam, że kilka razy pomogła mi w sytuacjach bardzo trudnych. Nie pamiętam, kiedy w moim życiu nastąpił ten przełomowy moment w życiu, moment nawrócenia. Bardzo duże wrażenie zrobił na mnie ojciec Boshabora, i miałam szczęście być na mszy, której przewodniczył. Jestem praktykującą Katoliczką, zawsze wierzyłam w Boga, ale dopiero teraz  po 30 kilku latach mojego życia, poznałam, czym jest Miłość i Miłosierdzie Boże.

Moje nawrócenie ku Bogu wciąż trwa, pogłębia się i pragnę pielęgnować to uczucie potrzeby bliskości z Jezusem.

O Nowennie Pompejańskiej dowiedziałam się poprzez wpis mojej koleżanki, która wpisała na fb, że dzisiaj jest jej 52 dzień Nowenny. Wtedy zainteresowałam się, co to za modlitwa.

I nie napiszę, niczego nowego, kiedy wspomnę, że wcześniej nie modliłam się ani zbyt długo, ani często, a różaniec wydawał się mi bezmyślnym recytowaniem.

Obecnie jestem w trakcie odmawiania trzeciej nowenny. Moją pierwszą nowennę odmawiałam w intencji pracy, ponieważ od lutego nie pracuję nawet dorywczo. Ukończyłam ją 7 kwietnia. Moja sytuacja jest bardzo trudna, jestem sama z dzieckiem, ale mam wokół siebie wspaniałe osoby, które mi pomagają. Za to dziękuję Bogu!

Moja pierwsza  intencja nie została jeszcze wysłuchana, nadal nie mam pracy. Wierzę ,że moja intencja się niebawem spełni. Natomiast otrzymałam mnóstwo innych łask w trakcie odmawiania Nowenn. Jestem niesamowicie spokojna, zdecydowanie mniej nerwowa, bardziej cierpliwa w stosunku do mojego dziecka, rodziny, innych osób. Oprócz pokoju w sercu otrzymałam także łaskę skruchy i żalu za swoje grzechy, w trakcie odmawiania nowenny otwierały mi się oczy na sprawy z przeszłości. Czułam ogromny wstyd z tego powodu.

Zostałam uwolniona z grzechu nieczystości, chociaż o to nie prosiłam. Zauważyłam też, że nie siedzę przy komputerze i w Internecie, kiedy nie mam wyraźnego powodu, wcześniej marnowałam  bezmyślnie czas np. na portalu społecznościowym.

Zaczęłam przychylniej patrzeć na innych ludzi, nie nosić w sobie urazy, oni tak, jak ja są dziećmi Bożymi, każdego z nas Bóg kocha tak samo, ani mniej, ani bardziej. Inaczej też patrzę na nasz pobyt tutaj na ziemi, nie boję się śmierci. Łatwiej jest mi znosić ból, smutek, upokorzenia. Czuję potrzebę pogłębiania się w modlitwie. Jest mi trudno, zdarza się, że płaczę, ale mimo tych trudności wynikających z życia ziemskiego, jestem niezwykle szczęśliwa, bo wiem, że nie jestem pozostawiona sobie samej, czuję opiekę Matki Przenajświętszej i niezwykłą moc Bożego Miłosierdzia. Nie wyobrażam sobie  mojego życia bez modlitwy różańcowej, która jest dla mnie ukojeniem, pocieszeniem, a także podziękowaniem za łaski. Modlę się także np. do św. Józefa, do św. Ojca Pio, do Ducha Św., a także odmawiam Koronkę do Miłosierdzia Bożego, Koronkę 100 dusz za dusze czyśćcowe.

Jest to moje pierwsze świadectwo, ale na pewno nie ostatnie. Módlcie się i ufajcie, Wasze modlitwy nie są nadaremne. Ta nowenna, to jedna z piękniejszych rzeczy w życiu, jaka mnie spotkała, jeśli mogę tak powiedzieć. Dała mi niesamowity spokój i radość w sercu.

Dziękuję Bogu za wszystko, co mnie spotkało w życiu, zwłaszcza za te trudne i ciężkie momenty, które przybliżyły mnie do Niego. Dziękuję za wstawiennictwo Świętym, do których się modlę.

Dziękuję Matce Przenajświętszej, Królowej Różańca Świętego, módl się za nami, grzesznymi!