Beata: „BROŃ” RÓŻAŃCA

Od sierpnia 2014 roku nieprzerwanie odmawiam Nowennę Pompejańską. Początkowo modliłam się w ogromnym bólu duchowym. Nie radziłam sobie (tak odczuwałam) z tym co mnie spotkało ze strony osoby, z którą żyłam w serdecznej przyjaźni od ponad 30 lat. Zostałam oskarżona o coś czego nie uczyniłam i nie miałam możliwości obrony… modliłam się, płakałam i cierpiałam… Ktoś podawał się za mnie w pewnych rozmowach telefonicznych, a ja o niczym nie wiedziałam. Dochodziły tylko do mnie nowe oskarżenia… Dodam, że działo się to wszystko podczas mojego trudnego leczenia – podczas chemioterapii. Zmagam się z choroba nowotworową… i w tym trudnym, wyjątkowym czasie zostałam tak potraktowana przez przyjaciela… w tym samym czasie nasza wspólna znajoma zaczęła okazywać mi wiele troski i zrozumienia… była jak „druga ja”… ufałam jej, zwierzałam się… Za przyjaciela nieustannie nadal się modliłam i podobnie jak ktoś tu kiedyś już napisał – poznałam wiele modlitw i wielu „nowych” świętych o których nawet nie słyszałam…. a dodam że z treściami Bożymi mam do czynienia na co dzień z racji powołania… Na początku marca podczas odmawiania Nowenny Pompejańskiej „o wyzwolenie z mocy złych duchów ” dla osoby, za którą się modliłam nieustannie – (modyfikując intencję w każdej kolejnej nowennie), i jednocześnie odmawiałam drugą nowennę pompejańska za dusze w czyśćcu cierpiące, odkryte zostało KŁAMSTWO, którym przez ponad pół roku codziennie byłam karmiona przez wspomnianą „dobrą” znajomą…. Odkryta została intryga… Poczułam się wolna i silna… i tak bardzo dziękowałam Matce Bożej Królowej Różańca Świętego…. Ten czas cierpienia i modlitwy bardzo zbliżył mnie do Boga, odkryłam na nowo istotę życia dla Boga. jestem szczęśliwa, bardziej ukochałam Maryję – bardziej osobiście i rozszerzam jej cześć, zwłaszcza w szpitalu gdzie jestem częstym „gościem”. Widzę sens tego cierpienia przez które przeszłam, inaczej chyba nigdy bym nie odkryła piękna modlitwy Nowenny Pompejańskiej, a już z pewnością bym jej nie propagowała… „Stanęłam na nogi” emocjonalnie, i z bronią jaką jest RÓŻANIEC „walczę” nadal o zdrowie i dobro duchowe mego przyjaciela (przyjaźni nie odzyskałam jeszcze, ale w tej chwili to sprawa drugorzędna, ponieważ niemal ma zniszczone życie przez Ducha Kłamstwa i intrygi tej znajomej…) Ufam, że Maryja go nie zostawi na pastwę tej bezwzględnej kobiety… Za nią również odmawiam Nowennę Pompejańską o jej nawrócenie…. Trudno napisać świadectwo by ująć wszystko, co jest w sercu… Powiem jedynie, ze jestem już inną osobą… bardziej dojrzałą duchowo i chce zaświadczyć w tym miejscu o skuteczności Nowenny Pompejańskiej… Nie ustanę w boju…! Nie zniechęcajcie się ! Czasem myślę dlaczego tak długo „muszę” się modlić? chyba dlatego że Pan wie, że moje „plecy” to wytrzymają a świat i ludzie potrzebują modlitwy… Dziękuję za tę wspaniałą stronę i wasze świadectwa, które mnie również podtrzymywały w wierze…