Sylwia: Nie przestanę wierzyć

Długo nie napisałam świadectwa , ponieważ wydawało mi się , że nie otrzymałam żadnych większych łask po odmówieniu nowenny. Przez ostatnie dni zaczęłam się nad tym bardziej zastanawiać i doszłam do wniosku ze już dostałam bardzo wiele. O Nowennie Pompejańskiej słyszałam wcześniej od dwóch osób. Jednak nigdy nie chciałam nadużywać jej mocy. Po prostu niczego nigdy tak bardzo nie pragnęłam jak teraz. Zawsze wierzyłam w Boga ale nie przykładałam większej wagi do praktykowania wiary. Zaczęło się od zawrotów głowy mojej mamy. Wyniki badań ewidentnie wskazywały na guza w mózgu. Lekarze podejrzewali, że to przerzut z innego narządu. Szukali i znaleźli. Zmiany w płucach. To był duży szok, histeria. Wtedy zaczęłam odmawiać nowennę. Nadzieja nadal była, że to może jednak nie rak. Gdy diagnoza wskazywała już raka nadzieją było , że może nie złośliwy. Jednak i to się potwierdziło. Po bardzo szczegółowym badaniu okazało się jednak, że w mózgu to nie przerzut tylko prawdopodobnie jakiś niegroźny naczyniak. Mama trafiła na lekarza z najlepszą opinią i sukcesami na swoim koncie. Ja poszłam do spowiedzi i zdałam pomyślnie sesje na studiach chociaż było mi bardzo ciężko się uczyć. Uważam, że to zasługa Matki Boskiej. Niestety rak w płucach jest nieoperacyjny, są przerzuty do węzłów chłonnych i do żebra. Moja mama zaczęła również przez moją namowę odmawiać Nowennę. Jest po pierwszej chemii , którą przeszła w miarę dobrze. Odmawiam drugą nowennę , tym razem bardziej się przykładam i odmawiam codziennie 4 części różańca. Regularnie czytam nowe świadectwa, bo to mnie motywuje i daje nadzieję. Wnioskuję, że nie od razu jest kolorowo , że chodzi o to żeby się nie poddawać i wytrwać w modlitwie. Nie przestanę.