Wdzięczna: Nowenna pompejańska za zmarłych

Chciałam złożyć świadectwo kolejnej nowenny pompejańskiej. W październiku przyśniła mi się moja zmarłą koleżanka ze studiów. W moim śnie wyglądała pięknie, ale jak zaczęłam z nią rozmawiać to wywnioskowałam, że nie jest szczęśliwa. Po przebudzeniu podjęłam decyzję, że muszę odmówić za nią nowennę pompejańską. Moją intencją było „za moich i mojego męża bliższych i dalszych zmarłych”.

Początkowo cieszyłam się, że odmawiam tę nowennę, różaniec odmawiałam chętnie z radością. Pod koniec części błagalnej podjęłam jeszcze jedną nowennę w innej intencji i od tej pory było mi ciężko odmawiać 2 nowenny pompejańskie jednocześnie.

Poprosiłam Matkę Przenajświętszą o pomoc w odmawianiu tych nowenn. Matka Przenajświętsza zawsze nade mną czuwała. Gdy zasnęłam podczas odmawiania zawsze się przebudziłam, raz nawet czułam szturchanie by się obudzić i dokończyć różaniec. Przez ten czas nowenny czułam się zaopiekowana przez Matkę Przenajświętszą i chyba też przez moją zmarłą koleżankę. Odczuwałam też opiekę w pracy, coś mnie tknęło, żeby sprawdzić rzecz, którą już kilka razy sprawdzałam i akurat wtedy zobaczyłam poważny błąd, który miałam jeszcze czas naprawić.

W imieniny tej koleżanki dostałam wiadomość na komunikatorze od kogoś kogo nie miałam w kontaktach. Myślałam, że to mama tej koleżanki przesyła mi jakąś wiadomość (bo imię się zgadzało), więc zaakceptowałam nadawcę. Otworzyłam wiadomość – był to „łańcuszek” z obrazkiem aniołka i tekstem, że to mój anioł, który będzie mnie chronił. Później okazało się, że była to wiadomość od przypadkowej osoby – nadawcą nie była mama mojej koleżanki. Poczułam jednak, że to koleżanka w dniu swoich imienin dziękuje mi w ten sposób za modlitwę.

Ze względu na to, że odmawiałam dwie nowenny jednocześnie pomyliła mi się data zakończenia nowenny za zmarłych. W dniu, gdy byłam pewna, że dzień wcześniej zakończyłam tę nowennę pod wieczór właściwie bez powodu zerknęłam do kalendarza i jakie było mojej zdziwienie, że jeszcze zostało mi kilka dni. Na szczęście zdążyłam odmówić tę nowennę – Matka Przenajświętsza mi pomogła.

Zastanawiam się nad łaskami jakie otrzymałam – było ich dużo: przede wszystkim uśmiech, radość, spokój, świadomość tego co mam (a mam bardzo dużo) i docenienie tego. W chwilach pogorszenia nastroju miałam taki cichy głosik w głowie, który mówił mi, że wyolbrzymiam sytuację i przedstawiam ją w ciemnych barwach, skłaniał by realnie spojrzeć na problem i po chwili czułam się dużo lepiej.
Módlcie się nowenną pompejańską ma ona ogromną moc. Matka Przenajświętsza zawsze czuwa i ma odmawiających w swoich ramionach.