Wdzięczna: Czas ogromnej łaski

Z napisaniem tego świadectwa zwlekałam kilka miesięcy od czasu ukończenia odmawiania nowenny pompejańskiej. O nowennie słyszałam wcześniej kilkukrotnie, ale wydawała mi się zawsze być wyzwaniem powyżej moich możliwości. Jednak kiedy modliłam się w kaplicy do świętego Józefa w pewnej intencji, zauważyłam karteczkę z kalendarzykiem i instrukcją odmawiania nowenny, poczułam wtedy, że to św. Józef odsyła mnie z moją sprawą do Matki Bożej, abym to ją prosiła o orędownictwo. Odmawianie 3 części różańca przez 54 dni bez przerwy w moim przypadku było ogromnym wyzwaniem związanym wielokrotnie z niedosypianiem oraz koniecznością organizacji dnia w taki sposób, aby znaleźć wystarczająco dużo czasu na modlitwę. Miałam ogromne trudności w modleniu się samej, nasiliły się u mnie natręctwa, wielokrotnie powtarzałam słowa, mając poczucie, iż nie skupiłam się na ich znaczeniu, jednak ogromną pomocą było dla mnie Radio Różaniec. Mimo przeciwności był to czas ogromnej łaski, Matka Boża pomogła mi pokochać Różaniec, przychodziło też wiele natchnień dotyczących rozumienia wydarzeń z życia Maryi i Pana Jezusa rozważanych w tajemnicach różańca. Matka Boża prowadzi mnie bardzo pewnie od początku nowenny aż do teraz – doprowadziła mnie do zawierzenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, ponownego założenia szkaplerza karmelitańskiego i udziału w pieszej pielgrzymce na Jasną Górę. Nie zostało mi dane dokładnie to, o co prosiłam w trakcie odmawiania nowenny i nie wiem, czy kiedykolwiek będzie mi to dane oraz czy jest w ogóle zgodne z Wolą Bożą, nie wiem też, czy nowennę odmawiałam prawidłowo, wiem jednak, że żadna minuta poświęcona Maryi nie idzie na marne i że najważniejsze to wytrwać i prosić Matkę Boża by swoimi zasługami uzupełniła nasze niedociągnięcia oraz że Pan Bóg nie jest obojętny na nasze prośby, ale prowadzi nas zgodnie z Jego świętym zamysłem.