Ania: Nawrócenie męża

Mój mąż jest człowiekiem który ma o sobie samym bardzo złe zdanie. Ale ja uważam że jest dobrym człowiekiem. Gdy się poznaliśmy obiecał mi że po ślubie przyjmie Chrzest Święty. Chodzilismy  razem do kościoła i na nauki do księdza. Niestety mój ukochany powiedział mi że nie dobrym człowiekiem żeby zostać chrześcijaninem, że nie potrafi uwierzyć. Przyznam że mocno mnie to zabolało i przepłakałam wiele nocy lecz później zrozumiałam że lepsza jest taka szczerość męża niż fałszywa wiara. Pan Bóg mnie jednak nie zostawił samej w ciemności rozpaczy, natrafiłam na Nowennę Pompejańska i wiele zaczęło się dziać w naszym wspólnym życiu. Już w kilka dni po rozpoczęciu zły zaczął działać. W pewnej rozmowie mój mąż bardzo mnie zranił tak jakby coś próbowało mnie załamać i powstrzymać przed odmawianiem Nowenny, ale ja modliłam się tylko bardziej. Było ciężko, ale wtedy zaczęły spływać na nas łaski. Mąż stał się lepszym tata dla naszego synka i ogólnie poprawił się nastrój w naszym małżeństwie zaczęłam dostrzegać wiele drobnych zmian które na pewno są małymi cudami Pana Boga. Jednak gdy już myślałam że idę w kierunku zwycięstwa przyszedł kolejny cios, kolejna bolesna rozmowa. Wtedy powiedziałam mężowi że modlę się za niego a on odpowiedział: nie dziękuję. Nie poddałam się jednak. Wiedziałam że to próba. Otwarłam Pismo Święte i natrafiłam na fragment z Księgi Psalmów. U góry strony widniały cyfry 18,8-28. Przeczytałam : Usłyszał on mój głos że swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do jego uszu. Przewróciłam stronę do 18,7 W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga; Sprawdziłam datę, był ósmy dzień miesiąca. Pan Bóg dał mi siłę żebym się nie poddawała, mówił do mnie – niegodnej takiej łaski. Pan jest dobry. Kiedyś gdy odmawiałam różaniec razem z TV Trwam o 20:20 na ekranie pojawił się obraz gdzie Chrystus w koronie cierniowej patrzy na nas ze łzami w oczach. I zrozumiałam gdzie jest Pan. Jest przy mnie, płacze i cierpi razem ze mną. W dniu w którym skończyłam Nowennę -( a była to niedziela) dokładnie w momencie gdy odmówiłam wszystko zabrzmiały dzwony z pobliskiego kościoła. Wiem że Bóg mnie wysłuchał a ile przyjdzie mi czekać na nawrócenie męża wie tylko Pan. Św Monika czekała 30 lat. Jeśli taka jest wola Pana zaczekam i ja, choć przyznam szczerze że wolałabym szybciej 🙂 ale to jest też dla mnie nauka pokory i cierpliwości. Chwalmy Pana i ufajmy Panu. Jezu ufam Tobie. Jezu Ty się tym zajmij.