Lidia: Długi początek nowej drogi

Nowennę zaczęłam odmawiać jesienią przy silnych dolegliwościach ze strony trzustki. 11 dnia ujrzałam Matkę Boską, dostałam słowo: Zaufaj mi, a będziesz uzdrowiona. Po trzech tygodniach odmawiania zaczęłam jeść*wcześniej nie mogłam*. Druga nowenna w intencji mojego dziecka, trzecia w intencji bezwarunkowej miłości w moim sercu. Czwartą obecnie odmawiam w intencji uwolnienia od demonów rodowych. Łask otrzymałam wiele, najważniejszą jest dar rozeznania. Pod koniec trzeciej nowenny zaczęły się schody, wiele trudnych wydarzeń. Na ostatniej dziesiątce ostatniego dnia zostałam naznaczona złotym krzyżem na czole, potem to samo zobaczyłam na moim dziecku. Ponadto inne zdarzenia spowodowały przykre skutki, jak i ogromne zmiany w mojej osobowości. Przez trudne wydarzenia, konflikty, wiele się zmieniło, wciąż się zmieniam, każdego dnia, jestem prowadzona, przy dziesiątkach nieraz wplata się modlitwa w językach (dar ten mam już dłużej niż czas odmawianej nowenny). Pojawiają się też słowa, odpowiedzi na moje pytania, sugestie, dostaję słowo, jakbym była prowadzona za rękę, pojawiają się też podszepty złego. Ogólnie dzieje się tak jak chce Bóg, a nie jak ja chcę czy życzyłabym sobie. Trzecia intencja została wysłuchana. Doszło po drodze do epizodu depresji i leczenia farmakologicznego. Ale nie poddam się. Nowenna to nie koncert życzeń, ale wieczny test czy podołasz. Czasem modlitwa jest odklepana, czasem z większą uważnością. Przestałam już skupiać się na tym co idzie nie tak. Ostatnie słowo do tych, którzy zastanawiają się czy odmawiać. Weź różaniec do ręki i po prostu zacznij, bez wymówek czy zwlekania. Dostaniesz to,co dokładnie masz otrzymać. Ani mniej ani więcej. Chwała Panu.