Agnieszka: Małżeństwo

Pragnę całym sercem podziękować Matce Bożej, a także Błogosławionemu Bartolo Longo poniższym świadectwem.

W moim życiu wydarzył się cud, a nawet kilka cudów podczas odmawiana nowenny.

Modliłam się o uratowanie małżeństwa, małżeństwa które było kiedyś szczęśliwe, a które przechodziło tak ogromny kryzys, że z boku wydawało się że nie ma już co zbierać.

Po poronieniu ciąży, zdradzie męża, jego wyprowadzce byłam w wielkim bólu, szukałam ukojenia w świadectwach innych ludzi i mam nadzieję że i moje świadectwo kogoś pokrzepi i zachęci do odmówienia Nowenny Pompejańskiej. Ja właśnie w ten sposób dowiedziałam się o Nowennie, była to moja nowa nadzieja. Zaczęłam ją odmawiać, później i moja mama do mnie dołączyła.

Do mojego męża nie trafiały moje słowa, pomysły na życie ani moja miłość, ewidentnie nie chciał już ze mną być. Zrozumiałam, że ja po ludzku nic nie mogę zrobić, potrzebowałam pomocy z Nieba.

Po odmówieniu pierwszej Nowenny Pompejańskiej poszliśmy na terapię, zaproponował ją mój mąż. Po odmówieniu drugiej Nowenny pojechaliśmy na krótki wakacyjny wyjazd. Po odmówieniu trzeciej Nowenny mój mąż wrócił do naszego mieszkania.

Moje modlitwy były oparte na wielkiej wierze, jednak przeplatały się z wątpliwościami i żalem, nie wiedziałam czy to ma jeszcze sens. Jednak nie poddałam się, wręcz przeciwnie, obiecałam Matce Boże że jak już skończę moje 3 nowenny to będę w kolejnych już tylko dziękować, wierzyłam że doświadczę łask. Bo przecież jeśli wierzymy i poprosimy to będzie nam dane. Tak rzeczywiście się stało. Mieszkaliśmy z mężem oddzielnie przez pół roku. Aktualnie jesteśmy razem, ale mamy jeszcze wiele przeszkód do pokonania. Niestety nie możemy się dogadać co do wspólnego życia. Mąż nie chce mieć dzieci, których kiedyś razem pragnęliśmy, Dlatego nie ustaje w modlitwie za nasze małżeństwo i gdzie tylko mogę proszę o modlitwę i proszę także Was o modlitwę za nas. Głęboko wierzę w to, że będę mogła podzielić się z Wami jeszcze jednym świadectwem gdy nasze życie się ustabilizuje i zostaniemy rodzicami, a zmagać będziemy się tylko z trudami życia codziennego, które przecież w rodzinie i z Panem Bogiem nie będą trudne.