Edyta: Cud poczęcia

Chce przekazać świadectwo cudu jaki otrzymaliśmy z mężem dzięki nowennie nie do odparcia, dla osób które straciły nadzieję, że zostaną rodzicami. Dwa lata po ślubie zaczęliśmy się starać z mężem o dzieciątko, jednak efektów nie było. Postanowiliśmy, że udamy się do lekarza w celu określenia przyczyn niepowodzeń i rozpoczęcia leczenia. I tak mijały miesiące bezskutecznej terapii, zabiegów jakim byliśmy poddawani, gdzie ostatecznie po prawie dwóch latach starań usłyszeliśmy od lekarzy stwierdzenie, że pozostaje nam tylko in vitro. Było to dla nas rozwiązanie nie do przyjęcia ze względów zarówno moralnych, jak i wiary. Od tej pory zaprzestaliśmy leczenia i wizyt w klinikach. Podjęliśmy decyzję, że zostawiamy nasz los w rękach Boga i że przyjmiemy jego wolę. Od tego czasu zaczęliśmy z mężem pokładać nasze nadzieję tylko w modlitwie. Dowiedziałam się o Nowennie Pompejańskiej i postanowiłam zacząć ja odmawiać. Pomimo tego, iż modlitwa nigdy nie była mi obca to jednak początki odmawiania nowenny były trudne. Jednak nie poddwałam się i z wiarą w moc Pana i Maryi Królowej Różańca Świętego gorliwie modliłam się na różańcu. Już na początku odmawiania nowenny zaczęliśmy otrzymywać łaski, jednak największe były jeszcze przed nami. W ostatnim dniu części błagalnej zrobiłam test ciążowy, który wyszedł pozytywnie. Następnego dnia został powtórzony i również wskazywał na ciąże. Dokończyłam część dziękczynną za otrzymaną łaskę. Następnie rozpoczęłam kolejną w intencji zdrowia dla maleństwa, prosząc o dobrą ciąże i szczęśliwe rozwiązanie. I tak właśnie było, ciąża przebiegła książkowo, poród również nie był najcięższy, a w tej chwili obok mnie śpi słodko nasz upragniony mały Cud. Dla Pana Boga nie ma rzeczy niemożliwych. A Matka Przenajświętsza nigdy nas nie opuści, jeżeli tylko zaufamy i będziemy chcieli by nas prowadziła…