Marta: Powrót miłości

Zakochałam się do takiego stopnia, że dzięki temu człowiekowi poczułam, że u jego boku chciałabym być żoną, dobrą żoną i…matką chociaż NIGDY nie widziałam w sobie nawet minimum z matki…Ten człowiek sprawił, że otworzyłam się przed nim cała, otworzyłam swoje serce, powierzyłam największe sekrety, on rozpalił we mnie uczucia macierzyńskie chociaż od samego początku wzbraniałam się przed tą znajomością, przed miłością… Dzielą nas tysiące kilometrów. No ale niestety „bajka” nie trwała zbyt długo – zostawił mnie totalnie bez konkretnego powodu-powodem był brak czasu i praca… Na nic się zdało, że mogę wyjechać do niego, że skoro się kochamy to trzeba walczyć o miłość bo to może się już więcej nie powtórzyć. No ale niestety serce moje zostało złamane. Przestałam o siebie dbać, ciągle płakałam, czasami wręcz wyłam z bólu, to bylo tak okropne, tak ciężkie, że niekiedy błagałam Boga żeby zdjął ze mnie ten ciężar, że chcę umrzeć, że nie potrafię i NIE chcę tak żyć, bez niego…Wiele razy miałam myśli samobójcze, myślami wychodziłam też, że wolałabym aby on nie żył, że wtedy łatwiej by mi było to znieść. Wiem, straszne, okrutne i nieludzkie. Nie mam na to żadnego usprawiedliwienia, po prostu moje życie straciło sens… Modliłam się, ale często było tak, że myślałam – kurczę po co ja to robię, kretynkę robie z siebie przed Panem Bogiem, płaszczę się, błagam, proszę i co? I NIC!Były oczywiście momenty zwątpienia a jakże aż nadeszła Wielkanoc. Ciocia zobaczyła, że coś jest ze mną nie tak – zapytała, ale delikatnie czując, że temat jest ciężki i opowiedziałam jej swoją historię, wtedy ona mi powiedziała o Nowennie. Przyznam się, że pierwszy raz o niej usłyszałam, ale bardzo mnie to zaciekawiło. Zaczęłam szukać w internecie jak odmawiać, w ogóle nie wyobrażalne dla mnie było że mam się modlić i jednocześnie rozważać tajemnice ale że jak? Ale że co? wielki uśmiech Dwie rzeczy na raz, przecież to jest niemożliwe… Ciocia podsunęła mi magazyn Różaniec gdzie jest dużo rozważań i w Wielkanocny Poniedziałek pierwszy raz odmówiłam nowennę. Byłam w naprawdę wielkim szoku jak prosto, płynnie szło mi to. Okazało się, że mówienie „Zdrowaś Mario” i rozważanie wcale nie jest takie trudne, Wręcz przeciwnie, jak człowiek zaczyna się „wkręcać” godzina mija nie wiem kiedy nie wiem gdzie. Jest różnie. Czasami rozważam tajemnice, czasami modlę się i myślę tylko o nim, czasami jak dziś płaczę prawie całą nowennę… Mam sporo wolnego czasu po pracy więc zawsze w domowym zaciszu siadam z różańcem, odpalam laptopa, zamykam oczy i modlę się.

Dużo czytałam o działaniu złego, że zazwyczaj jest jest, że robi wszystko zeby nie było czasu na modlitwę, więc u mnie pojawia się on w zupełnie innej formie i uderza w mój najczulszy punkt czyli sen… Mam bardzo słaby sen, budzi mnie najmniejszy szmer, często przez swoją wybujałą wyobraźnię widzę różne rzeczy w ciemnościach i już drugiego dnia odmawiania nowenny miałam straszą sytuację. Wiem,że zły to zrobił, w śnie kiedy się przestraszyłam (było to połączenie snu i jawy) przestraszyłam się więc chwyciłam za Różaniec i zaczęłam się modlić nagle ktoś/coś złapało mnie za rękę z Różańcem i zaczęlo nią potrząsać i szeptać coś jakby zaklęcie w niezrozumiałym dla mnie języku. Obudziłam się ale nie do końca, przestrszona, zlana potem – zapaliłam lampkę. I od razu zadałam sobie pytanie, jeśli tak ma to wyglądać to czy ta miłość jest w ogóle tego warta…?Moja odpowiedź brzmi TAK! Nie poddam się, już czuję, żezły obrał mnie za łatwy cel ale nie chce i nie potrafię się poddać.

Dziś skończyłam nowennę, moje prośby i modlitwy zostały wysłuchane. Mateczka NIGDY nie opuszcza jest z nami wszędzie… Wszystkim polecam oddać swoje problemy w ręce Jezusa, bo tylko On wie co z nimi zrobić.

Trwajcie w modlitwie