Marzena: Boży pokój

Jestem w trakcie drugiej Nowenny, ale już postanowiłam złożyć świadectwo – póki pamiętam jak najwięcej szczegółów. O Nowennie dowiedziałam się dawno, jeszcze za czasów licealnych. Wtedy wydawało mi się to ogromnym wyzwaniem. Kolejny raz przypomniała mi się, kiedy podczas liczenia wiernych w kościele ministranci rozdawali obrazki (w celu policzenia ile dają) – dostałam obrazek z Nowenną. Stwierdziłam, że to zbyt trudne. W zeszłym roku odeszła moja babcia i to zmieniło mój pogląd na wiarę. Dużo się zmieniło. Dużo się modliłam, ale inaczej niż wcześniej. Ostatecznie Nowenna „dopadła” mnie kiedy z mężem zaczęliśmy starać się o dziecko. Mijał drugi albo trzeci miesiąc bez efektów. Zaczęłam panikować, że na pewno coś jest ze mną nie tak. I kiedy tak przed snem modliłam się o dziecko obiecałam Bogu modlitwę. Chyba przysnęłam bo sama nie wiedziałam co się dzieje. Pomodliłam się słowami: „Boże, daj mi upragnione dziecko, a obiecuję Ci, że pomodlę się Nowennę Pompejańską w intencji zajścia w ciąże. Albo nie, bo to bez sensu jak już będę w ciąży modlić się o ciążę. O nawrócenie brata i bratowej!”. Przebudziłam się i stwierdziłam, że to mi się musiało śnić. Kolejnego ranka miałam w głowie nowennę. Zarzucałam sobie jak mogłam tak obiecać coś, czego właściwie nawet nie wiem jak odmawiać. Kojarzyłam Nowennę tylko z strasznie długim czasem odmawiania – zarówno w dniach jak i w ilości modlitwy dziennie. Ale zaczęłam w intencji nawrócenia brata i bratowej. Szło mi dość dobrze – zorganizowałam sobie czas na modlitwę idealnie. Podczas pierwszej nowenny stało się kilka ciekawych rzeczy. Mój mąż złożył w pracy wypowiedzenie, ponieważ nie chciano dać mu podwyżki. Dodatkowo miał iść do pracy mojego brata. Pod koniec okresu wypowiedzenia okazało się, że u brata jednak go nie wezmą. Został tydzień do końca i zostanie bez pracy. Wysłaliśmy masę CV. W ciągu tego tygodnia telefon się urywał z ofertami pracy, a nawet w starej pracy zaproponowano podwyżkę , żeby został. Ostatecznie został przy starej pracy. Jestem pełna podziwu jak wtedy funkcjonowaliśmy – żadnego strachu! Tylko poczucie, że będzie dobrze! To chyba ten Boży Pokój, o którym tak często mowa w Nowym Testamencie. I właśnie w czasie nowenny postanowiłam, że przeczytam Nowy Testament. Jestem cały czas w trakcie czytania, ale moja potrzeba poznawania życia Jezusa jest tak ogromna! Pierwszą nowennę skończyłam 21 lutego. Zaraz na następny dzień rozpoczęłam drugą – w intencji poczęcia dziecka. W kolejnych dniach byłam w odwiedzinach u babci. Babcia dała mi obrazek ze św. Gerardem i powiedziała, że to nie jest, że mnie namawia ale tak o mnie pomyślała. Mój mąż też tam wie, żee coś odmawiam, ale nie zagłębiałam go konkretnie w co. Wiem, że jest wierzący, ale różnie to bywa z jego modlitwą, spowiedzią itp. Zaskoczył mnie niedawno, że kiedyś słuchał muzyki przed spaniem (tak łatwiej mu było zasnąć). Teraz słucha różańca i modli się razem z prowadzącym. Jestem pewna, że to opieka Najświętszej Panny! Moje życie się zmieniło o 180 stopni. Mimo, że brat i bratowa nadal się nie nawrócili, ale jestem pewna, że każda przemiana wymaga czasu. Moja droga do Nowenny też trwała sporo lat (odkąd się o niej dowiedziałam). Mam w sobie jakąś taką radość i pokój. Inaczej patrzę na życie. Kiedyś patrzyłam, że czegoś nie mam, albo mam mało pieniędzy – teraz cieszę się, że mam pracę i tą wypłatę jaką mam – przecież starcza na jedzenie i opłaty, a czegóż więcej potrzebuję? „Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichlerzy, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one?” – dlatego już nie martwię się o dochody.

Zachęcam wszystkich niezdecydowanych do odmawiania Nowenny! Wasze świadectwa podbudowują, kiedy człowiek nie ma siły na modlitwę. I proszę o modlitwę w intencji poczęcia dziecka! Chwalmy Pana i Najświętszą Panienkę!