Patrycja: Dziecko

Długo przed zawarciem związku małżeńskiego z narzeczonym pragnęliśmy zostać rodzicami gromadki dzieci. Zaraz po ślubie podjęliśmy starania, ale co miesiąc okazywało się, że bezowocnie. Z uwagi na mój zwód silnie związany z diagnozą i szukaniem przyczyn niepowodzeń ruszyłam do specjalistów, wychodząc od jednego do drugiego z różnorakimi informacjami np.: brak dominujących pęcherzyków, nie pękające pęcherzyki, puste pęcherzyki, podwyższona prolaktyna itp. Lekarze nie wzbudzali jednak we mnie zaufania z uwagi na brak chęci szukania przyczyn a szybkie przepisywanie leków np. na sztuczny porost pęcherzyków. W końcu trafiłam na specjalistę, który zasugerował zbadanie męża. Tutaj tkwiło sedno sprawy – bardzo słabe wyniki nasienia. Zostaliśmy skierowani do kolejnego lekarza, który po trzeciej wizycie na przestrzeni sześciu miesięcy z rozłożonymi rękami zaproponował in vitro bez nadziei na powodzenie. Nie było to zgodne z naszym sumieniem… wiązało się to również z jeszcze większym niepokojem, rozpaczą i brakiem zrozumienia chęci leczenia i mnie i męża…. Był to bardzo ciężki dla nas okres tym bardziej, że w gronie rodzinnym i znajomych kobiety zachodziły w ciążę bądź rodziły dzieci… Do tego presja otoczenia…… „co się obijacie”?, „kiedy jakieś dziecko”?……. Przez cały ten okres modliliśmy się…. braliśmy udział w Mszach o uzdrowienie……. w pewnym czasie przez przypadek natrafiłam na Nowennę Pompejańską, którą wraz z mężem zaczęliśmy odmawiać. Niedługo później dotarliśmy do specjalisty – lekarza Naprotechnologa poleconego przez zaprzyjaźnionego księdza, który zalecił obserwację cykli pod nadzorem instruktora. Nowennę skończyliśmy odmawiać z mężem 9.07.18 r. dziś – 17.07.18r. zrobiłam test ciążowy oraz test z krwi – oba wskazują na ciążę. Wiemy, że to cud….. Dziękujemy Bogu i Matce nie tylko za otrzymane łaski, ale także za to, że zbliżyliśmy się do niego jeszcze bardziej, co umocniło nasz związek.