Katarzyna: O tym co się stało

Miałam, w sumie wciąż mam, opory z napisaniem/wstawieniem tego świadectwa, ale mam wrażenie, że od wczoraj 'Ktoś’ mi o to suszy głowę, więc niech stracę 😉 W zeszłym roku odmówiłam Nowennę Pompejańską i właśnie jej będzie dotyczyło moje świadectwo. Intencja być może wyda Wam się egoistyczna czy przesączona 'miłością do pieniądza’, stąd moje opory w dzieleniu się tym doświadczeniem. Modliłam się o satysfakcjonującą i dobrze płatną pracę. No i teraz, minęło prawie półtora roku, a mi się wczoraj otworzyły oczy jak to sprytnie Pan Bóg odpowiedział (odpowiada) na moją modlitwę.

Nie do końca, ale jednak miałam taką ukrytą nadzieję, że ja się pomodlę a tu nagle zjawi się u mnie na wsi pan X który powie, że właśnie takiego pracownika szuka od lat i zaoferuje mi pracę marzeń za miliony monet, ewentualnie wygram w totka nie grając w totka 😀

Nic takiego się nie wydarzyło. Natomiast dzieją się inne rzeczy. Kilka miesięcy temu rozpoczął się we mnie PROCES. Zaczęło się od mojej córki, wydarzyło się kilka sytuacji które wywołały we mnie wrażenie, że jestem złą mamą. Uświadomiłam sobie, że nie chcę tak jak do tej pory postępować z moim dzieckiem, nie tak wyobrażałam sobie naszą relację, nie taki przykład chcę dawać dziecku jaki obecnie daję. Podsumowując, Pan Bóg zapukał do jedynych drzwi, które wtedy otwierałam, do tych z etykietką „chcę dać wszystko co najlepsze mojemu dziecku”. Zaczęłam szukać, co mogę zrobić aby unikać błędów, które popełniam. Wtedy chodziło oczywiście tylko i wyłącznie o dobro mojego dziecka.

Na tej drodze dążenia do lepszej 'ja’ jako mamy, Pan Bóg postawił dużo inspirujących ludzi, którzy zaczęli uświadamiać mnie, że świat nie krąży wokół moich dzieci. Że ja też jestem dzieckiem, Jego dzieckiem, więc powinnam dbać również o siebie i robić coś dla siebie. A nie sfrustrowana i przemęczona, z zagryzionymi zębami i sztucznym uśmiechem skierowanym do dzieci (nieco podkolorowałam) przejść przez życie mając na końcu pretensje do wszystkich wokół, że nie tak je sobie wyobrażałam. On chce dla mnie czegoś więcej, a ja zaczęłam to dostrzegać.

Pod wpływem różnych impulsów i sytuacji zaczęłam odrobinkę dbać o siebie. Tak po prostu. Na przykład postawiłam sobie jeden prosty cel: każdego dnia wykombinuję dla siebie 15 minut. 15 minut na coś, co sprawi, że naładuję bateryjki, nie na bezowocne gapienie się w telefon. Nawet nie wiecie jakie to było (jest) dla mnie trudne. A niby głupie 15 minut, nie?

Gdy zaczęłam dbać o siebie, poczułam jeszcze bardziej Miłość Bożą. Poczułam jak Jemu na mnie zależy i wręcz, jak cieszy się, że przestałam siebie spychać na ostatnie miejsce. Mało tego, stałam się inną osobą. Lepszą żoną, lepszą matką (!) nie robiąc jeszcze praktycznie nic w kwestii rodzicielstwa.

No i finalnie, uświadomiłam sobie, że odpowiedzialność za moje życie leży w moich rękach. Również życie zawodowe. Zdałam sobie sprawę, że satysfakcjonująca i dobrze płatna praca z Nieba mi nie spadnie. Muszę sama się o nią zatroszczyć, iść kroczek po kroczku aż w końcu się uda. Pan Bóg pokazał mi moje błędne podejście. Chciałabym ominąć schody i znaleźć się na górze. W wielu kwestiach, nie tylko w kwestii pracy i awansów. Zaczęło do mnie docierać, że tak się nie da. Nie z miejsca, w którym znajduję się w chwili obecnej. Oprócz tego zaczęły się w mojej głowie klarować kwestie (które sprawiają mi duży problem) pychy i pokory, braku wiary w siebie / poczucia własnej wartości vs moje kwalifikacje, których (w moim odczuciu) mam całkiem sporo.

Zaczęłam myśleć nad moją przyszłością zawodową „oczami Boga”. Co On chciałby abym robiła? Jak wykorzystać moje umiejętności aby służyć w Jego planie? Do tej pory szukam odpowiedzi na te pytania. Mam jeszcze trochę czasu zanim wrócę na rynek pracy, ale już wiem że to jest droga, która sprawi, że moja prośba sprzed 1,5 roku się spełni (tak dosłownie). Na niej będę miała dużo wsparcia i odnajdę siebie 🙂

Podsumowując, odpowiedź Pana Boga to proces, który ciągle trwa. I w przepiękny sposób przybliża moje serce do Niego. Modląc się zupełnie nie spodziewałam się tego co dostanę. A dostałam już teraz w tej kwestii dużo więcej niż prosiłam, mimo że w sumie to pracy jeszcze nie mam 😉

Chwała Panu!