Natalia: Wszystko po to, aby małżeństwo zostało odmienione

„Pan Bóg nie da Ci takiego krzyża, którego nie będziesz mógł unieść…”. Jesteśmy małżeństwem osiem lat, ale te słowa trzymały mnie przy życiu przez ostatnie dwa latach mojego związku, które przez alkoholizm mojego męża stały się koszmarem nie tylko mnie, ale i moich córek (2 i 7 lat) oraz moich i jego rodziców. O tym co przeszłam, mogłabym napisać książkę, a każdy kto by ją czytał miałby oczy pełne łez… Ktoś patrzący z boku pomyślałby- idealne małżeństwo: zdrowe dzieci, dobra praca, piękny dom. Ale brak było między nami najważniejszego: Miłości. A zaczęło się tak…1) Ślub- wydawałoby się najpiękniejszy dzień w życiu. Ale nie dla mnie. Mąż już na ślubie był pod wpływem alkoholu. Przeszło mi przez myśl, żeby uciec sprzed ołtarza, ale wstyd przed rodziną zablokował moje myśli…

2) Utrata przez męża prawa jazdy. Po dwóch latach małżeństwa, kiedy na świecie była już córeczka, mąż zamiast zajmować się dzieckiem, spędzał po pracy czas z kolegami. Już wtedy zaczęło się między nami jeszcze bardziej psuć, a wiadomość o utracie prawa jazdy była strasznym ciosem dla całej rodziny.

3) Rozwój choroby alkoholowej. Sytuacja z utratą przez męża prawa jazdy, jeszcze bardziej spotęgowała jego picie, nasze małżeństwo wisiało na włosku. Poważnie myślałam o rozwodzie lecz nieustannie modliłam się wówczas nowenną do Świętej Rity, która już niejednokrotnie w moim życiu zdziałała cuda. Tak było i tym razem, bo oto…

4) Mąż podjął Krucjatę Wyzwolenia Człowieka i zobowiązał się w obecności księdza do abstynencji alkoholowej. Cud!

5) Zgodne, szczęśliwe życie, praca, odzyskanie prawa jazdy, budowa domu. Okazało się, że noszę pod sercem upragnione drugie dzieciątko . Sielanka.

6) Ponowna utrata przez męża prawa jazdy. Szok, dramat, utracona nadzieja na jego ponowne odzyskanie. Drastyczny nawrót choroby, picie codzienne, klinowanie. Właściwie przez dwa lata mąż nie trzeźwiał. Nigdy nie zapomnę nocy, kiedy mój mąż wymknął się z pokoju do piwnicy. Cichutko zeszłam za nim, a on… trzęsący się jak galareta pił wódkę z butelki ! Nie chcę pamiętać o tym, jak po kolejnym ciągu alkoholowym ,pewnej niedzieli nie był w stanie iść ze mną i z dziećmi do kościoła. Po moim powrocie z nabożeństwa spał upojony alkoholem, ponieważ pod moją nieobecność pojechał skacowany do sklepu po alkohol. Takich przykładów mogłabym pisać tysiące, ale pragnę wymazać je z mojej pamięci… Ciągłe awantury, krzyki, płacz mój i dzieci. I ostatnia deska ratunku: Nowenna pompejańska. Odmówiłam trzy nowenny za trzeźwość mojego męża, zawierzyłam Bogu wszystko i po raz kolejny wiem, że Bóg z największego zła potrafi wyprowadzić dobro, bo oto… Mój mąż jest po leczeniu odwykowym w zakładzie zamkniętym, jest cudownym ojcem i mężem, odzyskał prawo jazdy i wiem, że to wszystko było po to, żeby nasze małżeństwo zostało uzdrowione. Jeśli to czytasz uwierz, że odmawiając Nowennę pompejańską dokona się w Twoim życiu cud…Nawet jeśli wydaje Ci się to teraz niemożliwe- zawierz wszystko Bogu, weź do ręki różaniec bo sama sobie nie poradzisz…