Kasia: Zrozumienie i akceptacja

Witajcie!

Nowennę pompejanska odmawiam prawie od trzech lat. Otrzymałam wiele łask, zwracając się do Maryi, ale jedną chcę podzielić się szczególnie. Nowennę znalazłam przypadkiem w internecie, ale nie od razu zaczęłam odmawiać. Czułam się samotna i miałam złamane serce. Chłopak którego kochałam, odszedł a ja nie umiałam się z tym pogodzić, chociaż on mnie nie kochał. Założył swoją rodzinę a ja zostałam sama. Patrzylam na inne pary i serce mi pękało, że nikt mnie nie pokocha. Był to czas, kiedy przeplakalam wiele nocy. Ten stan utrzymywał się kilka lat. W końcu zaczęłam się modlić, nie o jego powrót bo tego już nie chciałam, chciałam, żeby zniknęła nienawiść jaką do niego czułam i żebym mogła o nim zapomnieć. Dzięki nowennie, zaczęłam sobie wybaczać to co się wtedy stało, co nie było moją winą i na co nie miałam wpływu, przestałam tyle płakać i zrozumiałam jak wielką siłę daje wybaczenie drugiej osobie. Zrozumiałam też, jakie błędy popełnilam ja, jak bardzo byłam od niego uzależniona i jak go idealizowalam. Postawiłam go na pierwszym miejscu, gdzie tak naprawdę powinien znajdować się Bóg. Przejrzałam na oczy, wyszłam z tej depresji, która mi towarzyszyła i myśli, które pojawiły się w mojej głowie, że moje życie nie ma sensu. To Bóg jest Panem naszego życia. Usłyszałam też raz słowa, kiedy się modliłam, że ” Ludzi trzeba kochać takimi jakimi są, a nie jakimi być powinni” od tamtej pory się tego trzymam, poczułam, że Bóg naprawdę mnie kocha mimo, moim grzechów i błędów, tylko trzeba mu zaufać. Nadal jestem sama, ale wiem, że mam opiekę Matki Bożej i Pana Jezusa. Dziękuję Ci Matko Boża, za to jak bardzo zmieniłas moje życie! Pozdrawiam.