Monika: Nerwica lękowa, depresja i choroba taty

Szczęść Boże wszystkim odmawiającym Nowennę Pompejańską. Nie wiem od czego by tu zacząć. Może najlepiej od samego początku. Mam 24 lata. Jestem chora tak mogę o tym śmiało powiedzieć. Cierpię na depresję od 5 lat zazyżwam leki do tego doszła mi okropna nerwica natrętnych myśli. Gdy mnie zaatakuje trwa to tydzień, a nawet i dłużej totalny dołek. Nie potrafię się cieszyć z niczego. Nie mam ochoty wstać z łóżka. Mało tego ciągły paniczny lęk. Przedstawiają się mi różne straszne rzeczy. Potrafi mnie to złapać na uczelni, w domu, w kościele. Boję się podjąc pracy przez te właśnie okropne natręctwa. Nie pamiętam już jak to jest jechać na wakacje bo po prostu się boję. Koleżanka poleciła mi NP już ponad rok tomu gdy dowiedziała się, że mam dużego torbiela na lewym jajniku określany był wtedy jako twór. Lekarze początkowo nie potrafili tego zdiagnozować. Jakoś wtedy nie mogłam podjać NP. Nie czułam się na to gotowa. A może bałam się, że po prostu nie dam rady odmówić dziennie trzech różańców. Jednak gdy dopadł mnie wielki dołek postanowiłam, że spróbuję. Na dzień dzisiejszy odmawiam 6 już NP w intencji uzdrowienia mnie z tej paskudnej choroby. Co prawda nie zostałam jeszcze uzdrowiona, ale wierzę w to głęboko, że kiedyś ten dzień nastąpi. Jednak w tym czasie Maryja dodatkowo wysłuchała mnie w dwóch ważnych dla mnie sprawach. Pierwsza to była obrona mojej pracy mgr gdy to przed samą obroną tak bardzo się denerwowałam, że nie mogłam sie niczego nauczyć. Dzień przed pomyślałam co ma być to będzie. Ale wiecie co udało się zdałam obronę pracy mgr pomimo kompletnej pustki w głowie. Drugą ważna sprawą była choroba mojego taty. Nie odmawiał sobie alkoholu. Wręcz przeciwnie ostatnimi czasami alkohol stawiał na 1 miejscu. W 2015 roku trafił do szpitala z chorą watrobą. Już wtedy lekarze dawali mu ostrzezenie, że nie wolno mu pić alkoholu. Nikogo nie chciał słuchać, nie zażywał lekarstw.2 tygodnie temu trafił ponownie po 2 latach do szpitala, ponieważ bardzo spuchly mu nogi i brzuch. Nie mogl sie poruszac. Okazalo sie, ze ma wode w organizmie i martwice watroby. Lekarze powiedzieli, ze jesli chce jeszcze pozyc ma kompletny zakaz picia alkoholu do konca swego zycia. Wierzę, że to kolejna łaska od Maryji, ponieważ będąc w Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej złożyłam karteczkę na której poprosiłam Matkę Boża aby przestał pić alkohol. Od momentu wyjścia ze szpitala tata nie może patrzeć na kieliszek i ciągle mówi, że już nie bedzie pił. Wierzę w to głęboko, że to zasługa mojej prośby jak i nieprzerwanej modlitwy NP. Dlatego też wiem, że łaska Matki Bożej jest bardzo mocna. Mam głeboką nadzieję, że w kwestii mojej choroby Maryja mnie wysłucha i stanę w koncu na nogi. Są chwile zawahania. Często w głowie cos podpowiada mi, ze to nie ma sensu. Ale nie odpuszczam. Dlatego kochani wierzcie i nigdy nie przestawajcie. Mam jedną prośbę do wszystkich dobrych ludzi na tym świecie. Ktokolwiek kto przeczyta moje świadectwo będzie miał ochotę pomodlic się w mojej intencji do Maryji temu serdeczne Bóg zapłać. Zostańcie z Panem Bogiem i Maryją. Nigdy nie przestawajcie wierzyć!