Nowennę zaczęłam odmawiać po raz drugi w życiu. Pierwsza zakończona faktycznie spowodowała, że moje prośby zostały wysłuchane. Druga zaczęła się dla mnie ciężko…
Odmawiałam ją w intencji zdrowego dziecka, które nosiłam w sobie. Niestety na samym początku Nowenny dowiedziałam się, że serduszko nie bije, a dziecko przestało się rozwijać… To była jedna z cięższych chwil w moim dotychczasowym krótkim, bo 28 letnim życiu. Ale wiecie co… nie przestałam odmawiać różańca. Wierzę, że tak miało być, widocznie Bóg chciał zabrać je do siebie. Może było chore, może za słabe na nasz świat… Różaniec pomaga mi dojść do siebie po tym wydarzeniu i co najważniejsze daje nadzieje, że następnym razem będzie już dobrze. Nie wolno tracić wiary. Wierzę, że Maryja wkrótce pozwoli mi cieszyć się darem macierzyństwa.
Sylwio, życzę Ci by przez to dramatyczne doświadczenie Maryja przygotowała Cię do daru macierzyństwa. Ja straciłam naszą córeczkę w 13 tygodniu, kiedy wydawało się, że nic już ciąży zagrozić nie może. Ale wtedy odkryłam Nowennę Pompejańską i jest ona ze mną każdego dnia od tamtych wydarzeń. Maryja przemieniła moje serce, myśli, oddałam Jezusowi całe swoje jestestwo i wierzę, że dane mi będzie zostać mamą żywego zdrowego dziecka. Wiem, że tak miało być, że Pan Bóg potrzebował naszej Natalki w niebie i dzięki temu mamy swojego aniołka, orędującego za nami. Z Panem Bogiem.
Sylwia jesteś bardzo dzielnym i odważnym człowiekiem. Podziwiam osoby takie jak Ty za siłę, którą w sobie masz. Nie przestawaj odmawiać nowenny. Bóg daje nam wszystko we właściwym czasie (przynajmniej mam taką nadzieję). Życzę Ci, abyś nie traciła wiary i nadziei i przede wszystkim daru macierzyństwa