Krzysztof: Dziękujemy za cud.

Pobraliśmy się w lipcu 2000 roku. Po dwóch latach czekania na dziecko zaczęliśmy szukać pomocy u lekarzy. Na początek Bytom – kilkanaście wizyt, badania, zabiegi – miało być dobrze…. lecz nie było.

Następnie Sieradz i Łódź – kolejne , bardziej szczegółowe badania. Szczepionki , lekarstwa i …..kolejne rozczarowania. Polecono nam lekarza z Wrocławia. Już teraz powinno być wszystko dobrze. Badania , zabiegi , lekarstwa. Żona zaszła w ciążę, lecz niestety poroniła. Byliśmy smutni i załamani. Później kolejny lekarz – specjalista od naprotechnologii. I….kolejne rozczarowania .Jesteśmy z żoną praktykującymi katolikami. Przez ten cały czas dużo modliliśmy się o potomstwo. Pan Bóg jednak miał inne plany. W 20015 roku usłyszeliśmy o Nowennie Pompejańskiej. W Wielki Post zacząłem codziennie odmawiać trzy tajemnice różańca świętego z prośbą o wstawiennictwo Matki Boskiej. Byliśmy również z żoną na pielgrzymce we Włoszech w tej intencji. Od kilku lat uczestniczymy w mszach świętych z modlitwą o uzdrowienie. I…… trafiliśmy do lekarza którego mieliśmy „pod ręką”. Po kilku wizytach żona przeszła w sierpniu operację a pod koniec września poczęła się nasza córeczka. Byłem spokojny o przebieg ciąży. Jestem przekonany, że Pan Bóg za wstawiennictwem Matki Boskiej oraz świętych których groby nawiedziliśmy ( w szczególności ojca Pio) sprawił że 8 czerwca o godzinie 1.40 urodziła się Izabela. Przez kilka ostatnich lat bardzo „rozwinęliśmy” się duchowo i oddaliśmy swoje życie Jezusowi. Niech On nas prowadzi i nam błogosławi. Chwała Panu.