Zofia z pomorza: W poszukiwaniu sensu życia

Mam 41 lat,Pochodzę ze wsi z wielodzietnej rolniczej rodziny.Mama przekazała mi podstawy wiary i miłość do Maryi.Jednak ja pragnąc akceptacji kolegów święta nie byłam .Żyłam w poczuciu niższości i braku własnej wartości.Ojciec rolnik nadużywał alkoholu – w domu awantury kłótnie i nawet rękoczyny. Jak dorastałam towarzyszył mi wstyd , nie miałam koleżanek przyjaciół.Chciałam się jak najszybciej usamodzielnić .Wyszłam za mąż za pierwszego chłopaka jakiemu się spodobałam , dlatego że byłam w ciąży .Pochodził tak jak ja z patologicznej rodziny .Jego ojciec zmarł gdy miał 7 lat , a mój 2 tygodnie przed naszym ślubem .Matka mojego męża pije do dziś .Nie utrzymujemy bliskich kontaktów .

Po porodzie miałam depresję .Nie leczyłam się- myślałam przecież nie jestem nienormalna.Mąż pracował , budował dom ,ale też pił i był nieobecny .Nie radziłam sobie .Po 4 latach urodziły się nam bliźniaki 2 chłopcy , ciąża była trudna i zagrożona , nieustannie prosiłam Maryję o zdrowe dzieci i wysłuchała mnie . Dziękuję Ci Matko , dziś mają prawie po 15 lat i dzięki Bogu nie ma z nimi większych problemów .Gdy dzieci były małe 5 i 1,5 , przeprowadziliśmy się z mojego rodzinnego domu do swojego jeszcze nie wykończonego .Było bardzo ciężko , ja sama z dziećmi , zimno , brak pieniędzy no męża który wiecznie gdzieś znikał .Modlitwa utrzymała mnie na powierzchni dla dzieci musiałam dać radę . Potem wyjazdy sezonowe do Niemiec , dom pod dachem . Dzieci w szkole ja do pracy . Dzięki Bogu za pracę o taką prosiłam ( na stałe ,w godzinach gdy dzieci są w szkole ).Niestety mąż ciągle pije ,ja wracam z pracy z dziećmi zmęczona , w domu zimno , mąż nieprzytomny -odechciewa się żyć .Choruję na anemię , depresję ,starszy syn zaczyna palić , młodsi są nieszczęśliwi ,ojciec alkoholik a matka wiecznie smutna i zła .Poszłam na terapię dla współuzależnionych i do psychiatry . 3 lata leczenia i jest lepiej , znów cieszę się życiem ,dziećmi pięknem świata .To wielki skrót …. , miałam problem żeby napisać świadectwo . Nieustanie modlę się do Maryi NP nie zawsze na kolanach i w skupieniu ale daje mi to siłę i pokój ducha .Wiem , że czuwa przy mnie i mojej rodzinie .Teraz czekam na operację -1 lutego ma być .Wiem ze będzie dobrze Maryjo bo Ty będziesz przy mnie ze Swoim Synem . Zawierzcie swoje życie i troski Marii , a zaznacie pokoju i radości serca. Nigdy nie traćcie wiary ……..pozdrawiam wszystkich z Bogiem .