Ewa: Prosiłam Maryję o łaskę pojednania

Jest to moje drugie świadectwo. W pierwszym opisałam ogólnie to wszystko, co się działo w trakcie i po odmówieniu moich pierwszych nowenn pompejańskich. Czasami odmawiam różaniec pompejański, jadąc samochodem, bo zdążyłam nauczyć się wszystkich modlitw na pamięć. Często modlę się podczas wykonywania obowiązków domowych. Czasem modlę się, siedząc, ale przyznaję, że modlitwa w pozycji klęczącej staje się tak lekka i przyjemna, że nawet nie dostrzegam upływu czasu! Kończę nowennę i jestem bardzo szczęśliwa. Otrzymałam tak wiele łask, że nie potrafię ich wszystkich wymienić. Był czas, kiedy modliłam się gorąco i prosiłam Maryję o łaskę pojednania w mojej rodzinie; między siostrami, bratem, mamą i kuzynostwem. Dzisiaj, w dniu urodzin moich sióstr bliźniaczek, dowiedziałam się, że złożyły sobie osobiście życzenia, odwiedzając się i zapraszając na Wigilię i Boże Narodzenie. Wspólnie spędzą ten wyjątkowy czas razem z naszą mamą. Jak się o tym dowiedziałam, płakałam ze szczęścia. Ja jestem tysiące kilometrów od nich, ale już mi lżej na sercu. Jak widać, na efekty swojej modlitwy musiałam trochę poczekać, bo Maryja potrzebowała też czasu, aby otworzyć tyle zatwardziałych serc i rozpalić w nich miłość. Podarowała mi to rodzinne pojednanie w prezencie świątecznym. Czegoż chcieć więcej! Kochani! Zaufajcie Maryi, naszej Matce! Ona wysłuchuje wszystkich, choć czasem trzeba czasu, bo nie każda prośba jest natychmiast spełniana! Tak mi się wydaje, choć wierzę, że od chwili pierwszego pozdrowienia Matki Bożej, Ona zaczyna działać w naszym życiu. Dziękuję Maryi, naszej ukochanej Matce, która wlewa w nasze serca miłość. Ona wszystko może.