Anna: 7 nowenn

Zaczęłam odmawiać nowennę od początku wielkiego postu w zeszłym roku …i okazało się, że nie mogę bez niej żyć i właśnie skończyłam siódmą.

Pisałam już raz świadectwo, dziś zrobię podsumowanie. Obok mnie leży dzidziuś, o którego się modliłam w pierwszej nowennie. Jest zdrowy i ja jestem zdrowa, o co też się modliłam, gdyż pod koniec ciąży miałam sporo dolegliwości, co rodziło obawy, jak sobie poradzę z opieką nad maleństwem.

Te intencje – o dar poczęcia i zdrowie spełniły się w stu procentach.

Modliłam się również aż trzykrotnie nowenną o pomoc Matki Bożej dla naszej firmy, która od kilku lat przeżywa duże kłopoty natury finansowej oraz prawnej. Nie jest idealnie, ale uważam, że dostaliśmy bardzo dużą pomoc. Pojawił się nowy klient i duże zamówienia, rozwiązało się kilka spraw i nie myślę już codziennie o kłopotach codziennie z bolesnym skurczem żołądka. Może jeszcze potrzeba czasu i modlitwy, ale na pewno jest ulga. Może trzeba jeszcze poczekać i zaufać.

Modliłam się o zdrowie mojego ojca i akurat ta nowenna nie została wysłuchana, tak jak oczekiwałam, co nie oznacza, że nie otrzymaliśmy pomocy. Kolejna nowennę odmówiłam w intencji pomocy naszej rodzinie w chorobie taty. Tata choruje psychicznie i nie chce podjąć leczenia, co wyniszcza rodzinę. Jest ciężko, ale pewne sprawy poukłądały się tak, że choroba przynajmniej nie zagraża pewnym dziedzinom naszego życia.

Nie zawsze wszystko idzie zgodnie z naszymi życzeniami. Jednak gdy sięgamy w przeszłość, układamy fakty, ciężko nie zauważyć opieki Matki Bożej nad nami. W życiu codziennym widzimy cuda. Ze zła zostaje wyprowadzone dobro. A wszytskie wydarzenia układają się w logiczną całość i mają sens, choć czasami widzimy to wszystko dopiero po czasie.