ANNA: MODLITWA CZYNI CUDA I DAJE SIŁĘ

Kochani! Jakiś wewnętrzny głos podpowiada mi abym podzieliła się z Wami moim świadectwem. 6 lat temu wyszłam za mąż za wspaniałego mężczyznę. Chcieliśmy mieć dzieci i nie odkładaliśmy tej decyzji na potem. Staraliśmy się 2 lata i nic. Podjęłam leczenie hormonalne i zaczęłam prosić Matkę Bożą o łaskę poczęcia dziecka. Moja rodzina też podjęła modlitwę w tej intencji robiąc „szturm do nieba” :). Pół roku później okazało się, że jestem w ciąży. Syn urodził się w święto Narodzenia NMP kilka minut po 12 w południe. Niestety od urodzenia dziecka mój mąż zmienił się nie do poznania. Był alkohol, kłótnie, brak szacunku, niezrozumienie, straszenie rozwodem. Z mojej strony łzy rozpaczy, załamania, modlitwy. Wiele razy rozważałam odejście, ale wsparcie mojej rodziny dawało mi siłę aby wytrwać. Potem było raz lepiej raz gorzej. Minęło 3 lata. Pragnęłam mieć drugie dziecko, jednak mąż ciągle powtarzał, że nie jest gotowy i nie dawał mi cienia nadziei. Wrócił problem z hormonami. Zaczęłam się modlić litanią do Świętego Jana Pawła II, poddałam się całkowicie woli Bożej. Po kilku miesiącach okazało się, że jestem w ciąży. Miałam cichą nadzieję, że mąż się zmieni, jednak tak się nie stało. Pojawiły się wyrzuty, przykre słowa, zupełny brak zainteresowania. Widziałam jak rośnie w nim nienawiść do mnie, a nawet do mojej rodziny. W listopadzie zaczęłam odmawiać Nowennę Pompejańską o nawrócenie męża. Teraz jestem w trakcie odmawiania 3 Nowenny. Intencja moja nie została jeszcze wysłuchana, ale otrzymałam wiele innych łask, a w szczególności spokój wewnętrzny. Może Bóg ma inne plany, On już wie lepiej. Za miesiąc maleństwo przyjdzie na świat, a ja ufam i trwam…