Magdalena: Uzdrowienie z choroby nowotworowej

Chcę złożyć swiadectwo o tym jak Maryja obdarzyła mnie łaską uzdrowienia. Jak dała mi nadzieję, jaką wielką siłę gdy było ciężko i radość gdy choroba minęła.

W marcu 2014 roku zachorowałam na raka piersi. Mialam 28 lat, męża i dwójkę dzieci (2 letnią córkę i 5 miesięcznego synka). Przerażenie i strach jakiego wtedy doświadczyłam były niewyobrażalne. Największy strach o dzieci. Tak bardzo bałam sie, ze umrę i stracą matkę! Moje babcie powiedziały mi o nowennie do Matki Bożej Pompejańskiej. Początkowo nie wiedziałam jak sie za to zabrać, czy dam radę, zajmowałam się cały czas sama dziećmi kiedy mąż był w pracy, moje myśli zaprzątały sprawy z chorobą. W Boże ciało mąż zabrał mnie i dzieci w Bieszczady, abyśmy odpoczęli. Byłam wyczerpana chemią, szpitalem, dzieci były poddenerwowane, bo podświadomie czuły mój strach, widziały łzy. I wtedy postanowiłam, że zacznę ją odmawiać. Odmawiałam posiłkując się książeczką ofiarowaną mi przez babcię. Starałam się odmawiać 4 części i udało mi sie! Pomimo wielu obowiazków dawałam radę! Błagałam Maryję o ratunek, o zdrowie, o to abym mogła żyć i nadal zajmować się moimi dziećmi. Doświadczyłam wtedy wielu znaków. Choć choroba była zaawansowana, wskutek chemii guz zmniejszał się. Przed operacją lekarze nie wyczuwali już guza. Pamiętam, że leżałam wtedy w szpitalu, jednego dnia niewielki guz jeszcze był, a następnego kiedy zaczynałam cześć dziekczynną lekarz nie wyczuł już nic! Operację przeszłam pomyślnie. W badaniach histopatologicznych nie stwierdzono już komórek rakowych. Byłam zdrowa. Pomyślnie przeszłam radioterapię i rehabilitację. Dziękuję Ci Maryjo z całego serca!!!

Tak wiele mi ofiarowałaś, mnie grzesznikowi! Kiedy po operacji postanowiliśmy wyjechać z dziećmi na wypoczynek, to Ty pozwoliłaś aby w mojej głowie pojawił sie pomysł: jedźmy do Sanktuarium w Pompejach! Podziękujmy Maryji na własnych kolanach w tym cudownym miejscu. Choć podróż była trudna i daleka cieszyliśmy się, bo jechaliśmy do Ciebie Maryjo! Odmawiam nowennę cały czas, nie zawsze udaje mi się 4 cześci, ale 3 odmawiam zawsze. Dzięki temu zaczynam dzień z Maryją i różańcem i kończę go tak samo, bo odmawianie rozkłada mi się na cały dzień. Zbliżyłam się bardzo do Boga dzięki chorobie. Dziękuję za ten krzyż którego doświadczyłam i dziękuję Maryjo za uzdrowienie.