Krystyna: Modlę się i czekam

Nie jestem w stanie policzyć ile od 2008roku Nowen odmówiłam. Były też przerywane, niedokończone. Były też takie odmawiane z niecierpliwością oczekiwania na konkretną pomoc. I nic, cisza, moje zdrowaśki uciekały niesione nie tym podmuchem wiatru Co z moją modlitwą jest nie tak. Wymuszam? ale przecież proście…, niecierpliwie? ale jak mogę inaczej skoro … itp.

Pojechałam na majowe rekolekcje do Czernej, chłonęłam to co było mi tam dane usłyszeć, zobaczyć i odczuć. Niby wszystko zwyczajne, bez nagłych olśnień i nowych, rewolucyjnych treści, a jednak był to początek innego podejścia do modlitwy, zmiany mojego „ja”. I choć od maja zrobiłam maleńki dopiero kroczek, w tej niełatwej modlitewnej relacji jest już inaczej. Pomimo, że jeszcze bardziej zawalił się mój świat we wszystkich jego wymiarach rodzinnych i zawodowych, doszły nowe trudne obowiązki opiekuńcze i związane z tym noce bez snu, dni bez przysłowiowych pięciu minut dla siebie, a kolejne odmawiane Nowenny nie zmieniły, nie usunęły tego o co prosiłam, wiem, że Matka Pompejańska jest przy mnie, jeszcze nie ingeruje, jeszcze uczy cierpliwości, pokory, wiele we mnie jest do wymiany czy naprawienia. Trwa przy mnie i nie opuści, bo matka nie opuszcza swojego dziecka i chwyci za rękę w konkretnej chwili. Czy my matki tak nie czynimy? Więc Ona ta Najlepsza i Najdoskonalsza przecież nie zagapi sie, nie zapomni, nie zniecierpliwi siię słuchając zmęczeniem podszytych zdrowasiek. Powtarzam, czekam z ufnością na pomoc w konkretnych bardzo trudnych sprawach, ale już otrzymałam: poczucie opieki (runęłabym ze schodów gdyby „coś” mnie parę centymetrów od niewidocznej przeszkody nie zatrzymało), jestem zdrowa, choć patrząc na to co przeżywam na co dzień , powinnam mieć z nim kłopoty, dzięki różnym wypowiedziom na tych stronach , poznałam też wspaniałą osobę i wiele się nawzajem od siebie uczymy i wspieramy modlitwą.Taki przyjaciel jakim okazała się Małgorzata to skarb mi dany. Napisałam o tym wszystkim by podkreślić, że ufna modlitwa nie pozostanie bez odpowiedzi, że od samego początku jej odmawiania dzieje się już w nas jakaś przemiana, którą przynoszą ręce Najśiwiętszej Maryi Panny ,naszej Matki Pompejańskiej. Trwajmy więc w ufnej modlitwie!