Agata: Działanie Pana i Maryi

Nowennę Pompejańską odkryłam kilka miesięcy temu, kiedy moje małżeństwo praktycznie legło w gruzach z dnia na dzień. Moją pierwszą Nowennę Pompejańską modliłam się właśnie w intencji mojego małżeństwa. Kiedy w międzyczasie mój mąż złożył pozew rozwodowy, świat mi się sypał, ale trwałam w modlitwie, mimo że burzyłam się czasem i ze łzami w oczach pytałam Boga jak to możliwe, że nic nie zmienia się na lepsze, a wręcz jest coraz gorzej. Cisza. Byłam jak jedna z tych osób, które wymagają, a nie proszą, które nie ufają, a oczekują, że Pan Bóg dostosuje się do nas. Potem zaczęłam się modlić o przemianę serca męża i o to, by chociaż zgodził się na mediacje, abyśmy mogli wszystko sobie wyjaśnić i być może naprawić to co jeszcze się da. Jeszcze w trakcie tej nowenny odbyła się pierwsza rozprawa rozwodowa, na której moja prawniczka miała wnosić o mediacje. Już na początku okazało się jednak, że weszliśmy w proces orzekania o winie i już nie ma szans na mediacje. Pozwoliłam się prowadzić Panu, zostawiłam mu w sercu wszystko i zawierzyłam wszystko. Powiedziałam tylko: „Jezu, Ty się tym zajmij, ufam Tobie”. I w tej beznadziejnej sytuacji, w jakiej się znalazłam, Bóg zaświecił dla mnie światełko – sąd wyznaczył nam mediatora z urzędu, kiedy już straciłam nadzieję na mediacje, zwłaszcza że ponoć robi się to rzadko (bez zgody małżonków) i tylko w wyjątkowych sytuacjach. Wiem, że czuwała Maryja i Pan Jezus, który tak pokierował okolicznościami, by dać nam jeszcze szansę na pojednanie. Chciałabym dać świadectwo o tym, że się pogodziliśmy, ale na razie jeszcze nic nie wiadomo. Mimo to, myślę, że pojednanie jest Panu szczególnie miłe i na pewno będzie dążył, by do niego doszło. Zdaję sobie sprawę z tego, że On szanuje naszą wolną wolę, ale też kieruje okolicznościami, a także wpływa na nasze decyzje poprzez działanie Ducha Świętego. Dlatego wciąż jestem pełna ufności. Cuda dzieją się wtedy, gdy naprawdę zaufamy, gdy uwierzymy, że On się tym zajmuje i da nam rozwiązanie najlepsze z możliwych w odpowiednim czasie. To Pan Jezus sam powiedział do Dolindo Ruotolo: „Czynię cuda proporcjonalnie do waszego zawierzenia Mnie, a nie proporcjonalnie do waszych trosk”. Czuję, że tego doświadczam, choć po ludzku zdarzają mi się jeszcze chwile lęku. Przeczytałam już na tej stronie sporo gorzkich komentarzy odnośnie świadectw. Dziś chce się powiedzieć: „Ludzie małej wiary!”. Dla Boga nie ma nic niemożliwego. Ale musimy pozwolić Mu działać.

Dodam jeszcze tylko, że dzięki Nowennie nawróciłam się i jestem bliżej Boga niż kiedykolwiek. Wiara daje mi spokój i podtrzymuje na duchu. To Maryja podała mi dłoń. Ona ochrania nas swym matczynym płaszczem, przychodzi mimo naszych grzechów i pomaga zmienić nasze życie na lepsze, głębsze. Dziękuję z całego serca.