Paweł: Maryja spełnia dane obietnice

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Chciałbym jako dowód mojej wdzięczności, czci i miłości do Matki Bożej złożyć to świadectwo.

Od około 1,5 roku cierpię na zaburzania lękowe. Podczas Mszy św. rezurekcyjnej, w pewnej chwili, gdy służyliśmy przy ołtarzu, mój kolega zemdlał. Instynktownie z innymi kolegami ruszyłem na pomoc, aby wynieść kolegę do zakrystii. Przejąłem się tym zdarzeniem. Po kilku dniach zauważyłem, że słabo się czuję podczas Mszy św. czy nabożeństwa, gdy trzeba klęczeć, że widzę mroczki przed oczami, pocę się, kołacze mi serce, drżą mi nogi, ciężko mi złapać równowagę, mam wrażenie jakbym miał zemdleć. Dzieje się tak, gdy o tym myślę. Były dni, gdy myśli te mi nie doskwierały i czułem się normalnie, było tak niestety tylko parę razy. Nie potrafię wymazać tych myśli z mojej głowy. Jednak walczyłem z tym sam, służyłem dalej na mszy mimo strachu, że zemdleję, a potem idąc do Kościoła, że znowu będzie mi to dolegać. Po roku postanowiłem udać się do psychiatry, przypisał mi on tabletki, które trochę pomogły, ale nie do końca.

Na wakacjach od mojej przyjaciółki dostałem obrazek z nowenną pompejańską. Przez długi czas obawiałem się, że nie dam rady odmówić trzech części różańca św. przez 54 dni. Jednak intencja o uzdrowienie z tych zaburzeń lękowych, którego tak pragnę, mnie zmobilizowała. Jest to dla mnie ostatnia deska ratunku. Zacząłem 21. listopada, a zakończyłem 13 grudnia 2013. Podczas modlitwy czułem niesamowite wsparcie Matki Bożej. Dałem radę, pomimo tego, iż przychodziło zmęczenie, zniechęcenie, wątpliwości czy to coś w ogóle pomoże, czy Maryja mnie wysłucha. Szatan robił wszystko aby te myśli wygrały i żebym nie skończył nowenny.

Otrzymałem wiele łask i uzdrowień od Matki Bożej, o które nie prosiłem, które nie były intencją nowenny. Moje życie się odmieniło, ludzie którzy mnie znają, mówią że się zmieniłem z zakompleksionego chłopaka, stałem się pewniejszym i znającym swoją wartość facetem. Widzę, że życie jest piękne, że Bóg mnie kocha.

Od kilku lat czuję powołanie do kapłaństwa, jednak dolegliwości te nie pozwolą mi wstąpić na tę drogę. Lecz wierzę bardzo mocno, że zostanę uzdrowiony przez Jezusa za przyczyną Matki Bożej Pompejańskiej. Bogu niech będą dzięki za otrzymane łaski i proszę pokornie o łaskę uzdrowienia z tych zaburzeń lękowych.

Dziękuje także Tobie Matko za orędownictwo u Twojego Syna! Naprawdę zachęcam was do podjęcia się tej nowenny i wytrwania w niej. Maryja nie rzuca słów na wiatr, spełnia dane obietnice bo nas kocha, bo jesteśmy jej dziećmi. Jestem pewien, że niedługo dam kolejne świadectwo, uzdrowienia. Z Panem Bogiem!

Powyższe świadectwo zostało opublikowane w wiosennym (9/2014) numerze Królowej Różańca Świętego.