Wiesława: Zachęcam wszystkich do odmawiania tej modlitwy

Kiedy dowiedziałam się o Nowennie Pompejańskiej wydawało mi się, że to modlitwa nie dla mnie, gdyż czasem zmówienie jednego różańca było dla mnie zbyt trudne. Kiedy jednak zaczęłam czytać świadectwa, po pewnym czasie dojrzałam do jej odmawiania i w minionym roku odmówiłam ją czterokrotnie.

Matka Boska bardzo mi pomogła, choć nie wszystkie moje prośby zostały wysłuchane. Po śmierci męża samotnie wychowuję dwoje nastoletnich dzieci, które sprawiały mi sporo problemów. Syn nie radził sobie w szkole średniej, więc w drugiej klasie przeniosłam go do innej szkoły, gdzie wydawało się, że się odnalazł, był chwalony, osiągał niezłe wyniki w nauce. W trzeciej klasie jednak po niezłym początku, zaczął wagarować.

Mimo moich i rodziny próśb opuszczał tak dużo zajęć, że na półrocze był nieklasyfikowany z sześciu przedmiotów. Dopiero kiedy zdał egzamin na prawo jazdy (w tym samym czasie zakończyłam odmawianie pierwszej NP) oświadczył, że jeżeli będzie mógł jeździć do szkoły samochodem, to już nie będzie opuszczał lekcji. Tak też się stało. Wziął się do nauki i zaliczył trzecią klasę. Dopiero jednak w czwartej klasie pokazał na co go stać. Chodzi, a właściwie jeździ do szkoły bardzo solidnie, uczy się, przystąpił do próbnej matury, myśli o studiach. Nauczyciele nie mogą uwierzyć w jego przemianę, a ja wiem, że to zasługa Matki Najświętszej.

W czerwcu mój starszy brat bardzo ciężko zachorował. Pękł mu duży tętniak w głowie i lekarze dawali mu tylko 2 % szans na przeżycie. Był nieprzytomny, przez co nie można było wykonać operacji, ale ściągano drenami krew i płyny ustrojowe. Po dwóch dniach wykonano zabieg zabezpieczający tętniaka. Po odzyskaniu przytomności cieszyliśmy się, że poznawał rodzinę, ale przyplątywały się infekcje. Po kilku tygodniach pobytu w szpitalu były wątpliwości, czy tętniak jest dobrze zabezpieczony, czy nie sączy się krew, a badanie kontrolne mogło być wykonane po 3 miesiącach. W związku z tym zamiast na rehabilitację został wysłany do domu. W tym czasie, poza odmawianiem NP podjęłyśmy z Mamą post o chlebie i wodzie w środy i piątki.

Brat wyszedł do domu leżący, w pampersie, kontakt z nim był ograniczony. W domu jednak z każdym dniem stan jego zdrowia zaczął sią poprawiać. Najpierw zaczął wstawać, potem wychodzić do łazienki, samodzielnie się myć, potem golić.

W sierpniu już całkiem nieźle funkcjonował, ale jeszcze myliły mu się pewne fakty, jeszcze jego umysł nie był do końca sprawny. Badanie kontrolne nie wykazało jednak żadnych nieprawidłowości i stwierdzono, że niepotrzebna jest żadna rehabilitacja.

We wrześniu pod jego kierunkiem ekipa remontowa dokonała przebudowy chlewni, którą zaplanował przed chorobą. W listopadzie obchodzili z żoną 30-lecie ślubu i wszyscy byliśmy bardzo szczęśliwi, że brat już w pełni sił tańczył z żoną na uroczystości.

Matka Najświętsza pomogła mi jeszcze w pewnej sprawie finansowej, która spędzała mi sen z powiek, ale o którą nie prosiłam. Sprawa ta się tak wspaniale rozwiązała, że nie

mam wątpliwości komu to zawdzięczam.

Obecnie zaczęłam odmawiać piątą Nowennę Pompejańską i wierzę gorąco, że tak jak wcześniej zostanę wysłuchana.

Zachęcam wszystkich do odmawiania tej modlitwy, gdyż poza wyproszeniem łask, można zyskać spokój ducha i radość serca.