Anna: Cud życia taty

Moja historia z nowenna pompejańska rozpoczęła się lata temu już w szkole wiedziałam, że istnieje i jest nowenną nie do odparcia, przekonałam się o tym wiele razy. Po latach przerwy nadszedł czas że znalazłam się w sytuacji bez wyjścia.

Mój tata dowiedział się że ma guza w krtani w ten dzień diagnozy nowotworowej zaczęłam odmawiać nowenne pompejańska. Mialam nadzieję że Maryja mi pomoże przejść przez ten trudny czas. Po zabiegu usunięcia guza tata wrócił do domu. Mieliśmy czekać na wynik histopatologi. Po tygodniu jego stan w domu zaczął się pogarszać. Zaczął wymiotować z dnia na dzień było coraz gorzej trafił do szpitala. Na drugi dzień pobytu zadzwoniono do nas że tata jest na intensywnej terapii żeby przyjechać bo jest bardzo źle.

Dostał krwotoku wewnętrznego. Wszystko spowodowane było używaniem alkoholu. Stan był krytyczny z dnia na dzień przetaczanie krwi, był bez kontaktu. Ja w tym czasie zawierzyłam wszystko Maryi i ufałam jej mimo że nikt nie dawał mu szansy życia nawet lekarze mówili że musi sam walczyć. Kończyłam część błagalną stan był jeszcze gorszy miał trafić na oiom bo nie radził sobie z oddechem, miał być w śpiączce.

Zaczęłam część dziękczynną byłam bardzo zmęczona. Gdy przyjechałam do szpitala nagle tata siedział jak gdyby nigdy nic i rozmawiał . Lekarze byli w szoku że z dnia na dzień lepszy stan. To był cud z dnia na dzień po tak ciężkim stanie jak gdyby nigdy nic siedział na łóżku szpitalnym i rozmawiał. Kontynuowałam nowennę pompejańska. Po paru dniach był wynik badania okazała się zmiana nie groźna. „Maryja nikogo nie zostawia bez pomocy” przeczytałam ten tekst w świadectwach i tylko to mnie trzymało przy życiu i mnie też nie zostawiła. Nowenna pompejańska jest nie do odparcia!!!!