Kasia: Pomoc w chorobie

Pierwsza Nowennę Pompejańską zaczęłam odmawiać we wrześniu 2016 roku i z krótką przerwą trwa to do dzisiaj ale już w trzeciej intencji. We wrześniu pojechałam na coroczne badania (uczęszczałam na studia, na których wymagana była kategoria zdrowia oraz później do wykonywania zawodu). Podczas badań wyszedł mi za duży cukier, za dwa dni powtórka i pomimo diety bezcukrowej wyniki wyszły jeszcze gorsze. Lekarze podejrzewali cukrzycę typu pierwszego a to wiązało się z tym że nie mogłabym ukończyć w listopadzie studiów oraz wykonywać mojego wymarzonego zawodu. pięć lat studiów i do tego trzy lata liceum, które było daleko od domu a przygotowało mnie do studiów poszłoby na marne. Nie miałabym żadnego wykształcenie a moje marzenia raz na zawsze zostałyby utracone. Następnie skierowano mnie na krzywa cukrowa,, wyniki wyszły fatalne. Następnie skierowano mnie na kolejne badania pod kątem upośledzenia trzustki itp (genetyczne skłonności do cukrzycy) i tego dnia właśnie zaczęłam odmawiać Nowennę Pompejańską, wiedziałam, że jeśli Matka Boża mi nie pomoże to już nic nie pomoże. (mój tata ma cukrzycę tylko typu drugiego więc byłam świadoma, że istnieje duże prawdopodobieństwo do tego że również będę miała skłonności) pierwsze wyniki badań otrzymałam dokładnie 18 dnia czyli po odmowieniu dokładnie drugiej Nowenny blagalnej. Popłakałam się bo wyniki wyszły dobre. Ale czekałam jeszcze na jeden wynik, przyszedł od pod koniec odnawiania części blagalnej przed 27 dniem. Była ogromna burza, późny wieczór, zabrakło światła i w tym momencie sprawdzałam w internecie czy są wyniki, okazało się, że są. Bardzo bałam się otworzyć wyniki ale odmówiłam jeszcze koronkę i otworzyłam, nie mogłam się wysłowić, ręce mi drżały, popłakałam się bo wyniki również wyszły dobre. pojechałam do Profesora, guru wszystkich diabetologow w Polsce z tymi wynikami, oraz z krzywej cukrowej, glukozy na cczo i byłam spokojniejsze bo wyniki genetycznie wyszły ok ale mimo wszystko liczyłam się z tym, że mogę mieć jakiś początek choroby lub po prostu nietolerancji glukozy na cczo. Był wtedy akurat w Krakowie więc jeszcze z rodzicami pojechaliśmy do Łagiewniki. Postawa Pana Profesora mnie zaskoczyła, po obejrzeniu wyników powiedział, że jestem całkowicie zdrowa, wytłumaczył mi dlaczego mogłam mieć podwyższony cukier na cczo oraz dlaczego wyniki krzywej cukrowej wyszły tak źle. Wiedziałam, że to dzięki Nowennie wszystko dobrze się ułożyło. natomiast to nie był koniec. Lekarze wojskowi pomimo dobrych wyników stwierdzili, że mam cukrzycę i wydali orzeczenie o niezdolności. Pan Profesor przyjął mnie po raz kolejny, napisała swoją opinię na dwie strony, bardzo dokładnie tłumacząc każdy wynik abym mogła się odwołać od decyzji komisji. Na koniec chciałam Panu Profesorowi zapłacić za drugą wizytę na co on do mnie (wiedział, że mieszkam w okolicy Częstochowy), że mam nie płacić za wizytę a jeśli mogę to jak będę na Jasnej Górze to żebym się pomodliła w Jego intencji. Wspaniały człowiek, dzięki niemu udało odwołać mi się od decyzji komisji i teraz mogę wykonywać swój zawód i spełniać swoje marzenia. Wiem, że tym wszystkim kierowała Maryja. To Ona stawiała na mojej drodze takich ludzi i miała mnie w Swojej opiece. Wiem, że dzięki tej Nowennie wszystko tak dobrze się ułożyło. o kolejnych efektach z kolejnych Nowenn napisze w osobnym świadectwie bo to niee koniec pomocy Maryji.