Zofia: Alkoholizm w rodzinie

Miałam męża alkoholika. Życie moje było wielkim trudem i jednoosobową troską o wszystko (3 dzieci). Mąż zmarł w wieku 53 lat, a upodobanie w alkoholu znalazł mój syn.

To okazało się o wiele gorsze, ale pojawiła się też NADZIEJA – informacja o nowennie pompejańskiej. Zawsze się modliłam, więc od razu zaczęłam tę nowennę odmawiać. I cóż, jedna, druga, trzecia a syn pije i to tak, że doszło do rozstania z żoną. Różne myśli przychodziły do głowy, lecz trwałam w modlitwie spoglądając na obraz św. Moniki w Kościele gdzie codziennie uczęszczałam na Mszę św. Tam też bywał ksiądz – budowniczy kościoła p.w. Matki Bożej Pompejańskiej. Pojechałam do tego kościoła złożyć ofiarę na budowę i prośbę o wsparcie w modlitwie o trzeźwość syna. I znowu odmówiłam nowennę pompejańską, odbyłam 33-dniowe rekolekcje na zakończenia których zawierzyłam Matce Bożej siebie i rodzinę.
Po długim milczeniu ze strony syna, w dniu 7 października w święto Matki Bożej Różańcowej, otrzymuję sms-a od syna, a w nim: „Nie piję, podjąłem terapię”. To piąty miesiąc w trzeźwości. Nie ustaję w modlitwie, teraz dziękczynnej nade wszystko lecz i błagalnej o wytrwanie.
Oczekiwanie w zaufaniu Matce Bożej to trud i sens mojego życia. Warto.