M.: Znaki

Pierwszą Nowennę Pompejańską zaczęłam odmawiać w 2013r. Czułam się bardzo samotna, bez nadziei na miłość, małżeństwo, rodzinę. Bardzo jej pragnęłam, ale byłam bardzo wycofana, zamknięta w sobie.

Modliłam się o dobrego męża.

Rok później poznałam chłopaka. Już same okoliczności poznania uważam za nieprawdopodobną historię- to że akurat byliśmy w tym miejscu, w tym czasie. Mimo mojego wycofania i lęków, Maryja postawiła na mojej drodze kogoś kto to pokonał, wszystkim pokierował, „wziął sprawy w swoje ręce”.

Kilka lat później, 8 września o godzinie 15, powiedzieliśmy sobie tak. Piękniejszej daty i godziny nie mogłam sobie wyobrazić, choć o jej znaczeniu (dzień narodzin Maryi) zdaliśmy sobie sprawę tuż przed ślubem. Na kilka dni wcześniej okazało się też, że była to rocznica mojego Chrztu Świętego, w tym samym kościele. Niecały rok później urodziła się nasza córka. Obchodzi imieniny 8września, choć nie wiedzieliśmy o tym wybierając imię.

Maryja opiekuje się nami każdego dnia. Rozwiewa wszystkie wątpliwości. Piękniejszego spełnienia moich próśb nie mogłam sobie wyobrazić.

Aktualnie odmawiam kolejną Nowennę w intencji mojego brata. Kilka dni temu bardzo mocno poczułam, że muszę mu pomóc. Nie wiem jak, ale muszę mu pomóc i muszę to zrobić do Bożego Narodzenia. A potem uświadomiłam sobie, że jeśli tego dnia zacznę odmawiać Nowennę, to skończę ją… Dokładnie 25 grudnia. Maryjo, wszystko w Twoich Rękach!